آیا فرد به تنهایی می تواند مشکلاتش را حل وفصل کند؟

آیا فرد به تنهایی می تواند مشکلاتش را حل وفصل کند؟

انسان موجودی است منحصر بفرد، هر فردی خاص و ویژه است و این ویژگی و منحصر به فرد بودن او باید مورد توجه و احترام بسیار قرار گیرد. اما تلاش برای دستیابی به جامعه ای که این ویژگی فردی را رعایت می کند و با مردم به سان گله ای از گوسفندان رفتار نمی کند، یک تلاش جمعی است. هر انسانی باید بتواند خوشبختی خود را به وسیله ی خویش تعریف کند، اما تامین خوشبختی یک امر جمعی است. یعنی جامعه باید شرایط تحقق تعریف فردی خوشبختی را فراهم کند. شرایط اجتماعی و اقتصادی باید امکان دسترسی انسان ها، به معنای معقول و ممکن، را به خوشبختی تامین کند. و این کار ممکن نیست مگر این که اعضای یک جامعه به طور جمعی و همبسته برای تغییر وبهبود شرایط اقدام کنند. پس می بینیم رعایت فردیت فرد و ضرورت کنش جمعی نه تنها با هم در تضاد نیستند، بلکه تکمیل گر یکدیگر هستند.