آیا همه باید با هم متحد شوند تا رژیم سقوط کند؟
به هیچ عنوان. هیچ نیازی به متحد شدن همه با هم موجود نیست. همین قدر که نیروهایی که مجموع قدرت آنها برای سرنگونی رژیم کافی باشد در کنار یکدیگر قرار گیرند اتحاد لازم صورت گرفته است. تصور این که یک ملت پراکنده با تاریخی آشفته و ساختاری از هم پاشیده را بتوان حول محور یک چیز متحد کرد تصور بچه گانه ای است. هر تلاشی هم در این زمینه از پیش محکوم به شکست است. مثل همه جای دنیا در ایران نیز نیاز داریم که برخی از نیروهای اهل عمل بتوانند با یکدیگر به صورت پیوند یافته و همسو عمل کنند تا تغییر در جامعه ی ایران آغاز شود. این تغییر با کنار گذاشتن رژیم استبدادی شروع می شود و با تحولاتی مهمتر به پیش می رود. بر اساس آن تحولات است که ملت ایران منسجم تر و همگون تر می شود. مردم به هم نزدیک شده، با هم کار می کنند و بر اساس یک اخلاق انسان مدار یاد می گیرند که ضمن حفظ تنوع خود، با همدیگر همکاری و همیاری کنند. بنابراین در مقطع فعلی جز اتحاد نیروهای عمل گرا و تغییر طلب یک اتحاد وسیع و همه با همی ضروری نیست.