خودرهاگران: باید بتوانیم همدیگر را تحمل کرده و با هم همکاری کنیم.

  1. توانایی در تحمل یکدیگر علیرغم تفاوت عقیده ها شرط ضروری برای آغاز راه طولانی دمکراسی است.
  2. اگر عقایدمان متفاوت باشد باید بتوانیم همدیگر را تحمل کرده و با هم همکاری کنیم، آنجایی نمی توان با دیگری همکاری کرد که ایده هایمان با افکار وی متناقض باشد. یعنی یکی نقض کننده ی دیگری باشد. امان تفاوت عادی و طبیعی است.
  3. یکی از دلایل عدم موفقیت فعالان سیاسی اپوزیسیون در کار با هم نبود تشخیص و تمایز میان تفاوت و تناقض است. از زمانی که فاصله ی میان ایده های ما دیگری به معنای نفی همدیگر نیست می توان زمینه های مشترک کاری پیدا کرد.
  4. موفقیت در یافتن زمینه های کار مشترک از طریق بحث و گفتگو یکی از نشانه های توانایی فرد یا تشکل برای وارد شدن به یک فرایند دمکراتیک می باشد. در غیر این صورت نباید به صرف حرف و قول و شعار بسنده کرد.
  5. وقتی یک فرد یا تشکل در اپوزیسیون نمی تواند هیچ شخص یا سازمان دیگری را برای همکاری با خود مناسب تشخیص دهد نشان می دهد که فردا در راس قدرت هم نمی تواند هیچ شخص و سازمانی را در صحنه ی قدرت تحمل کند و به دنبال نوعی تک سالاری خواهد رفت.
  6. بازی دمکراتیک دارای سه نتیجه است: برد، باخت و گاهی نیز مساوی. بازی استبدادی یک نتیجه بیشتر ندارد: برد. آن فرد یا تشکیلاتی که می خواهد همیشه برنده شود خواهان بازی دمکراتیک نیست. قاعده ی این بازی نیز مذاکره و تبادل نظر و هوشمندی برای یافتن راه های همکاری و رقابت سالم است.
  7. قضاوت خود پیرامون افراد و تشکل های سیاسی و اعتماد یا عدم اعتماد مردم به آنها را باید بر اساس رفتار و عملکرد مشخص آنها گذاشت. نه حرف ها و شعارها و وعده های آنها. باید به طور عملی، مشهود و شفاف دید که آنها در پی یک بازی دمکراتیک هستند، با در نظر گرفتن این که ممکن است برنده شوند، ممکن است بازنده شوند و یا به نتیجه مساوی دست یابند.
  8. برای سرنگون سازی رژیم ضد بشری جمهوری اسلامی از هر شخص یا جریان سیاسی که قادرست با دیگران براساس یک بازی دمکراتیک وارد تعامل شود حمایت کنید، حتی اگر دیدگاه های آن را به طور کامل تایید نمی کنید. زیرا شک نکنید چنین نیرویی قادر خواهد بود یکی از بازیگران استقرار و تداوم دمکراسی در ایران باشد.