روسیه از حمایت از رژیم در پرونده ی اتمی دست برداشته شده است و با نظر قدرت های غربی برای تحریم های بیشتر علیه ایران همسو شده است. رژیم در حال از دست دادن آخرین حامیان پرهزینه ی خود است که تا به حال میلیاردها دلار از ثروت های مردم ایران را از دست رژیم گرفته اند تا از او درماجراجویی هایی احمقانه اش حمایت کنند. اینک اما این روند رو به پایان است. چرا؟
به نظر می رسد که چندین دلیل روسیه را به سمت این تصمیم هل می دهد: 1) پایان یافتن ثروت های قابل غارت؛ به عبارت دیگر رژیم دیگر چیز قابل توجهی برای اهدا به قدرت های بزرگ ندارد و کفگیر به ته دیگ خورده است. 2) روسیه کار رژیم کنونی را تمام شده می داند و حاضر به شرط بندی روی اسب مرده نیست. 3) روسیه می داند که تدارکات لازم برای نابودی تاسیسات اتمی رژیم دیده شده است و نمی خواهد در مقابل هجوم غرب قرار گیرد. 4) روسیه می خواهد در ایران بعد از رژیم سهمی داشته باشد.
با کنار هم قراردادن این دلایل می توان دریافت چرخش ناگهانی سیاست های روسیه نسبت به نظام فقط ناشی از یک تحلیل استراتژیک نسبت به بی آیندگی رژیم می تواند باشد. بی تردید پیوستن روسیه به جمع تحریم کنندگان آتی رژیم چین را نیز به این سو خواهد کشاند.
این امر باید برای ما ایرانیان شاخصی باشد که کار رژیم را در صحنه ی بین المللی تمام شده بدانیم. می ماند که ما چگونه از این موقعیت بی سابقه استفاده کرده و در تدارک ضربه ی آخر به نظام پوسیده ی جمهوری اسلامی باشیم. پیش از آن که عامل جنگ و حمله ی نظامی به میان آید می بایست که در این زمینه کوشا باشیم و با خودباوری و خودسازماندهی تدارک قیام سرنگون ساز رژیم را ببینیم.