پیوند اجتماعی داخل و خارج ممکن است

پیوند اجتماعی داخل و خارج ممکن است

دفتر تولید سازمان خودرهاگران

17 آذر 1389

===================

حرکات اعتراضی دانشجویان در روز 16 آذر 1389 از ارزش خاصی برخوردار بود. این اقدام دانشجویان نشان داد که اگر اراده ی آن باشد، اگر عزم و قاطعیت باشد با قدری کار تبلیغاتی و سازماندهی می تواند تمام موانعی را که رژیم چیده است پشت سر نهاد. فراموش نکنیم این حداکثر توان سرکوبگرانه ای بود که جمهوری اسلامی می توانست از خود بروز دهد. دستگیری و اعزام و استقرار هزاران مامور و تمهیدات امنیتی دیگر همه و همه نقش بر آب شد و هزاران دانشجو در سراسر ایران رژیم را به چالش طلبیدند.

حال تصور کنید که اگر در یک حرکت اعتراضی وسیع تر سایر قشرهای اجتماعی نیز به حرکت بپیوندند چگونه رژیم می تواند کمترین مقابله ی جدیی با آن کند. به همین دلیل بد نیست از این مثال استفاده کنیم و به مردم این روحیه و آگاهی را بدهیم که برای گذشتن از دیوار سرکوب شجاعت لازم است و قدری سازماندهی. بی شک اگر لایه های مختلف مردم به این باور برسند که سرکوب مطلق نیست راه آنها برای ورود به صحنه ی اعتراضی بازتر می شود.

مورد اعتراض دانشجویان نشان داد که اگر نیروهای اجتماعی فعال شوند رژیم ورشکسته قادر به دفاع از خود نیست. اگر نافرمانی های مدنی، اعتراضات صنفی، اعتصابات کارگری، تجمعات برای درخواست های مدنی یا اقتصادی در جامعه فعال و همه گیر شود بی شک می توان رژیم را در مقابل موقعیت تسلیم قرار داد. این امر نیازمند آن است که از کلی گویی و شعار و حرف گرایی خارج شده و به عمل مشخص و اجتماعی روی آوریم. یعنی پرهیز از گفتن آن چه برای جامعه ملموس نیست یا به طور مشخص نمی تواند از آن راهکاری برای تغییر و تحرک و پویایی بیرون کشد.

سازمان خودرهاگران با قراردادن  تقویت ضد قدرت یا همان قدرت اجتماعی به عنوان استراتژی خود تلاش می کند که راهکارهایی را ارائه دهد که برخاسته ی از جامعه است و لذا هنگامی که جامعه برمی گردد مردم با آن احساس نزدیکی و تجانس می کنند. اگر به کارگران گفت که مشکلات چیست و کارگران چه باید بکنند، اما از قول خود کارگران فعال و خلاق ؛ اگر به دانشجویان گفت که وضعیت چیست و چه باید کرد، اما از قول خود فعالان دانشجویی، چه فردی و چه جمعی ؛ اگر به معلمان گفت که چگونه می توانند حقوق بیشتری را به دست آورند، اما از طرف خود معلمان فعال و سازمانده؛… بدیهی است که این راهکارها و سفارش ها جواب می گیرد.

بنابراین باید پیوند  میانی داخل و خارج ایجاد کرد که پیوند بافتی (ارگانیک) است، یعنی کنش داخل و کنش خارج در هم می بافند و بدنه ای را تشکیل می دهند که به دلیل هم سنخی و هم بافتی می توانند با هم ارتباط برقرار کرده وبه عنوان یک اندام یا بدنه ای منسجم کار کنند. مبارزات و تلاش های خارج با واقعیت ها و تلاش های داخلی باید پیوند بخورد و درست به مثابه پیوند اعضا یا گیاهان، عضو پیوند خورده باید همبافت اندام اجتماعی جامعه ی ایران باشد.

تلاش ما در خودرهاگران این است که با پیوندی تنگاتنگ، خودجوش و طبیعی میان داخل و خارج نخست مرزهای ذهنی و آن گاه مرزهای عملی همکاری و همیاری این دو را برداریم تا ایرانیان خارج از کشور به عنوان ادامه ی بدنه اجتماعی داخل کشور به واقعیت های ایران وصل شده و هر دو در مسیر تغییر آن همکاری و همسویی کنند. این مهم به اراده ی شما نیز وابسته است. با ما همراه شوید.