ما به دنبال کسب “قدرت سیاسی” نیستیم، به دنبال ساختن ابزار مهار این قدرت هستیم.
ما به دنبال کسب “قدرت سیاسی” نیستیم،
به دنبال ساختن ابزار مهار این قدرت هستیم.
قدرت
چرخش قدرت در تاریخ سیاسی ایران
این واقعیت تلخ به عنوان یک سنت تاریخ سیاسی ایران، صدها سال است که پایدار بوده و به نظر نمی‌رسد، بدون ورود یک پارامتر کیفی و جدی در معادله قدرت، تغییری در آن ایجاد شود. برای دگرگونی در آن چه تاکنون سنت قدرت خودمدار و خودکامه و ابدی تصور شده، باید کوشید تا ضرورت چرخش قدرت را از پایین به بالا تحمیل کرد و این میسر نیست مگر در سایه یک «قدرت اجتماعی» که بتواند صاحبان قدرت سیاسی را به پیروی از یک دمکراسی قانومند و نهادینه وادار سازد.
تفاوت اپوزیسیون و غیر اپوزیسیون چیست؟
بحث اپوزیسیون یک مقوله «محتوایی» و «فنی» است. مقوله محتوا بر می‌گردد به آن چه یک اپوزیسیون یا یک جریان درون آن ارائه می‌دهد. چه دستگاه فکریی دارد؟ جهان بینی و نوع نگرش آن چگونه است؟ چه ارزش‌هایی را پاس می‌دارد و چه آرمان شهری را برای فردای کشور ترسیم می‌کند؟ اما آن چه در نهایت تعیین‌کننده و سرنوشت‌ساز خواهد بود، قدرت آن جریان، برای پیاده کردن بخشی یا تمامی آن چیزی است که می‌گوید. به عبارت بهتر، اپوزیسیون، دست آخر در جریانی تبلور پیدا می‌کند که موفق می‌شود قوی‌تر و کارآتر باشد. طرح‌ها و حرف‌های خود را با پشتوانه اجرایی و عملی به پیش برد و به کرسی بنشاند.
چگونه عده ای به اسم اپوزیسیون مخاطبان را مسخره می کنند؟
از طریق گفتن این که رژیم آدمکش و جنایتکار جمهوری اسلامی را می توان با «روش های مسالمت آمیز» پایین کشید.
آزادی خود را گدایی نمی کنیم، با قدرت از ستمگران پس می گیریم.
آزادی خود را گدایی نمی کنیم، با قدرت از ستمگران پس می گیریم.
استراتژی ما تقویت قدرت اجتماعی است نه کسب قدرت سیاسی.
ما در پی شکل دهی به «ضد قدرت» هستیم، پس نمی توانیم هم در «قدرت» سهیم باشیم و هم «ضد قدرت» را تقویت کنیم.
قدرت اجتماعی اصیل ترین قدرتهاست
قدرت اجتماعی
اصیل ترین قدرتهاست
قدرت اجتماعی بالاترین قدرتهاست
قدرت اجتماعی بالاترین قدرتهاست
پادزهر فرهنگ استبدادی، قدرت اجتماعی ست
فرهنگ استبدادی فرقه گرایان به خاطر جوهر و جهان بینی انحصار طلبی اش نه می تواند و نه تمایلی دارد، که از روش جمع گرایی و تشکل یافته ی دمکراتیک در برخورد با معضلات سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی استفاده نماید و نیروهای اجتماعی پراکنده را در این راستا گرد هم بیاورد تا با کار آگاهانه جمعی و تشکل یافته، یک قدرت اجتماعی را بنا نماید.