خودرهاگران: «سازماندهی» یک انتخاب نیست، اجباری است براساس ضرورت های مبارزه

سپتامبر 25, 2011 admin اجتماعی, سیاسی, نافرماني مدني 0

  1. برای پیروزی در مبارزات اجتماعی علیه رژیم های دیکتاتوری «سازماندهی» یک انتخاب نیست، اجباری است براساس ضرورت های مبارزه.
  2. بدون «سازماندهی» سرنوشت مبارزه تابع قضا و قدر و شانس است، با «سازماندهی» آینده ی مبارزه روشن و قابل برنامه ریزی است.
  3. سرگردانی، آشفتگی، عدم اطمینان نسبت به آینده ی مبارزات فقط ناشی از این است که به طور ارادی، هدفمند و برنامه ریزی شده اقدام نکرده ایم. و همه این ها در یک کلمه معرفی می شود: «سازماندهی».
  4. هیچ مبارزه ای در هیچ کجای دنیا بدون حداقل «سازماندهی» نیروهای مبارز نه توانسته ادامه یابد و نه به پیروزی برسد. ما نیز در ایران از این قانونمندی گریزی نداریم.
  5. اگر می خواهیم در شرایطی که رژیم به سوی چندپارگی و درگیری های درونی خود پیش می رود به قدرتی سرنوشت سازی دست پیدا کنیم، راه آن مشخص است: همکاری با یکدیگر، نزدیک شدن به هم و افزایش همیاری از طریق «خودسازماندهی مردمی» در دانشگاه ها، ادارات، کارخانه ها، محلات، مدارس و غیره.
  6. سازمان خودرهاگران از همه ی هموطنان مبارز می خواهد تا خود را به دانش سازماندهی مجهز بسازند. یعنی بدانند که چگونه باید یک جمع دانشجویی، یک جمع کارگری و یا یک انجمن حرفه ای معلمان و یا یک جمع بیکاران را تشکیل داد و آن را به پیش برد. منابع در این زمینه کم نیست از جمله سایت سازماندهی: www.sazamandehi.org