اپوزیسیون در معنای نظری خود یعنی جمعی از مخالفان یک رژیم که برای تغییر آن برنامه دارند و در پی اجرای آن برنامه هستند. در این معنا به سختی می توان از اپوزیسیون ایرانی نام برد. چون بسیاری از سازمان های سیاسی برنامه دارند و برخی نیز که روی کاغذ برنامه دارند به دنبال اجرای آن نیستند.
در نتیجه، معنای اپوزیسیون محدود می شود به سازمان های سیاسی که برای تغییر رژیم برنامه دارند – چه با آن موافق باشیم چه نباشیم- و به طور عملی در صدد اجرای برنامه ی خودشان هستند.