- در حالی که تمرکز بسیاری از ایرانی ها برای تغییر در ایران بر روی سیاست است، مشکل عمده ی ما کمتر سیاسی و بیشتر اجتماعی و فرهنگی است. باید به آنها بها داد.
- پرداختن به موضوع بازسازی ارزش های اخلاقی در جامعه ایران از ضروریاتی است که باید در کنار کار سیاسی مورد توجه قرار گیرد. ضعف های رفتاری و اخلاقی ما مانعی بر سر راه کار مناسب سیاسی است.
- تا زمانی که بدگویی و غیبت و عدم شفافیت و منفعت طلبی و عدم احترام به دیگری در میان فعالان سیاسی رواج داشته باشد، آیا آنها می توانند به یک اتحاد سیاسی موثر و کارآ دست یابند؟
- برای ایجاد تغییر بنیادین در جامعه ی ایران تغییر سیاسی باید توسط کسانی صورت گیرد که پایه های رفتاری انسان مدار و عقلانی دارند. آیا به راستی ما به اندازه ی کافی نیرویی اینچنین در جامعه داریم تا انتظار یک تغییر دمکراتیک را داشته باشیم؟
- بدون پرداختن به نیازهای ضروری و پایه ای در عرصه رفتار و برخورد و فرهنگ صرف کار سیاسی نمی تواند سبب یک تغییر کیفی شود. باید به کار فرهنگی و کار سیاسی به طور توام و همزمان پرداخت و ضرورت هر دو را درک کرد.
- با تقویت ارزش های اخلاقی و انسانی می توانیم جامعه را برای پذیرش پیام های سیاسی آماده سازیم و از این طریق نبردی را آغاز کنیم که شرکت کنندگان در آن عناصری مانند پایداری، شهامت، جدیت و فداکاری را می شناسند و می توانند آن نبرد را به پایانی موفق رهنمون سازند.
- سازمان خودرهاگران به عنوان تشکلی فرهنگی-سیاسی تلاش دارد تا هم به کار ریشه ای در بنیادهای رفتار انسانی ایران بپردازد و هم در عرصه ی واقعی جامعه به مبارزه سیاسی از طریق گسترش سازماندهی مردمی و شکل گیری قدرت اجتماعی توجه کند. جامعه ای که در آن دو عنصر انسان مداری و قدرت اجتماعی به معنای نهادینه مستقر شود می تواند زمینه ساز تامین خوشبختی اعضایش باشد.