خودرهاگران: به دنبال آموزش فن سازماندهی کارگری در ایران باشیم.

  1. در هر کارخانه و کارگاه اقدام به تشکیل جمع های کارگری کنیم. این جمع ها که نخست به صورت غیر علنی است اجازه می دهد کار جمعی کنیم و با تعدد افراد می توان اقدام به تشکیل یک اتحادیه ی کارگری کرد.
  2. جمع کارگری متشکل از چند کارگر است که با هم در تماس هستند، به همدیگر اعتماد دارند، با هم مشورت می کنند و برای فعالیت های صنفی در سطح کارگاه یا کارخانه تصمیم گیری کرده و آن را اجرا می کنند.
  3. با توجه به وخامت اوضاع اقتصادی و بروز مشکلات حاد به زودی بسیاری از واحدهای صنعتی دچار نابسامانی خواهند شد. اگر از حالا به فکر باشیم می توانیم با سازماندهی کارگری آماده و اکنش مناسب در آن زمان باشیم. در غیر این صورت با بروز بحران جز بیکاری و اخراج چیز دیگری نصیب کارگران نخواهد شد.
  4. جمع های کارگری نطفه های سندیکاهای کوچک و بزرگ آینده هستند. اگر تعداد آنها زیاد باشد دولت امکان سرکوب آنها را نخواهد داشت. از این طریق می توان به سوی ایجاد سندیکاهای بزرگ کارگری رفت که قدرت سراسری و گسترده خواهند داشت.
  5. بر همه ی کنشگران سیاسی است که آموزش های مربوط که سازماندهی کارگران را به میان کارگران ایران ببرند و به آنها فن ایجاد جمع های کارگری و بنیان گذاشتن سندیکاها و نیز فنون مبارزه ی کارگری را آموزش دهند. کارگران جوان با داشتن این دانش که حاصل تجارب گذشته است می توانند نبرد خود با رژیم غارتگر را سازمان دهند.
  6. کمیته کارگری سازمان خودرهاگران به دنبال آموزش فن سازماندهی کارگری در ایران است. مطالب این کمیته را از روی وبسایت سازماندهی برداشته و میان کارگران در کارگاه ها و کارخانه های سراسر کشور به صورت جزوات چاپی پخش کنید. این تنها با سازماندهی است که نزدیک به هشت میلیون کارگر می توانند قدرت خود را به رژیم نشان دهند.