خودرهاگران: مبارزه برای کسب آزادی دانش خود را دارد.

خواستن آزادی یک چیز است. تلاش عملی برای دستیابی به آن چیز دیگری است. آرزوی داشتن آزادی کافی نیست. باید این آرزو را عملی ساخت.
آرزوی آزادی باید در قامت سازمان یافته ی خود بروز کند. هر که آزادی می خواهد باید سازماندهی کند. می توان با آرزوی آزادی مرد اما به آن دست نیافت، اگر سازماندهی برای دستیابی به آن نباشد.
مبارزه برای کسب آزادی دانش خود را دارد. دانشی که الفبای آن کار منظم جمعی است. یعنی در کنار هم قرار گرفتن برای کار تیمی و پیش بردن مشترک طرح ها و برنامه های مبارزاتی.
تا زمانی که تمنای آزادی داریم و دل به شانس و اقبال و تصادف بسته ایم رنگ آزادی را نخواهیم دید. تنها راهی که به طور عقلانی و تجربی موجود است سازماندهی کردن و به طور جمعی با هدف و برنامه حرکت کردن است.
مبارزه برای آزادی را با تولید ادبیات در مورد آزادی اشتباه نگیریم، مبارزه قواعد خود را دارد. حرکت عملی و تغییر واقعی و حضور در صحنه جزیی از این قواعد است.
سازمان خودرهاگران از همه آزادیخواهان دعوت می کند که اراده ی خویش را در قالب کار جمعی و سازمان یافته متبلور سازند و به دنبال آن باشند که از طریق کار جمعی هدفمند و متمرکز به هدف نزدیک شوند و نه بر اساس کارهای فردی و پراکنده که تاثیر چندانی هم ندارد.