- تنها خود را دست بسته و ناتوان می بینیم و در جمع خود را قوی و توانا. به کار جمعی روی آوریم تا در مقابل رژیم احساس قدرت کنیم.
- تا وقتی می اندیشیم که برای این مشکلات جمعی راه حل فردی وجود دارد در همین وضعیت وخیم باقی خواهیم ماند. زمانی این شرایط را تغییر می دهیم که دریابیم کار جمعی یگانه راه حل است.
- برای برون رفت از شرایط کنونی به رویاپردازی روی نیاوریم، واقعیت تجربه شده را در نظر داشته باشیم: تا مردمی با هم همیاری و همکاری نکنند در اسارت باقی خواهند ماند.
- کار جمعی و سازمان یافته یکی از راهکارهای نجات ما از دست رژیم ضد مردمی کنونی نیست، تنها راهکار موثر است. باقی آن سرگرمی و خودفریبی است.
- وقت و توان و امکانات خود را برای راه های مختلف آزمایش نکنیم، همه ی آنها را روی یک راه که تجربه شده و موفقیت آمیز بوده متمرکز کنیم: کار جمعی سازمان یافته، منظم و هدفمند.
- سازمان خودرهاگران به همه ایرانیان توصیه می کند که با واقع گرایی به کمبود اصلی مبارزات آزادیخواهانه ی ملت ایران بپردازند و آن را برطرف کنند: کمبود کار سازمان یافته. با سازماندهی اجتماعی و ایجاد جمع های شهروندی می توانیم قدرت لازم برای تغییر را به دست آوریم.