چگونه ملتی غرق در فساد و اعتیاد و فقر به سوی دمکراسی می رود؟
به صورت اتوماتیک یا معجزه وار نمی رود. اگر برود حاصل کار مشخص عده ای از اعضای همین ملت است. عده ای که موفق شده اند در فساد و اعتیاد غرق نشوند و خود را کمابیش سالم نگه دارند. در شرایطی که پایه های اخلاقی یک ملت سقوط می کند راه نجات در «اخلاق مداری» است. یعنی پایبندی به ارزش ها با وجود دشواری و دردسرهای آن. عده ای به جای آن که بخواهند روی اکثریتی که تا حد زیادی مسخ شده و دیگر از حرف و سخن تاثیری نمی پذیرد، با عمل، رفتار و کنش خود به وی پیام می رسانند و این پیام به دلیل ذات انسانی خویش موثر واقع می شود. کسانی که به ارزش های اخلاقی پایبند هستند موفق می شوند کاری کنند که اخلاق اجتماعی در جامعه دوباره زنده شود و افراد را تحت تاثیر خویش قرار دهد. این رفتار به عنوان یک الگوی اجتماعی عمل می کند و بسیاری که هنوزرگه هایی از انسانیت را در وجود خویش دارند از این الگو نمونه برداری می کنند و ما شاهد بروز یک جریان اخلاق مداری عمومی در جامعه خواهیم بود. جریانی که در نهایت با پایین کشیدن یک حکومت ضد اخلاق سبب نجات جامعه می شود.