- یکی از راه های موثر برای آگاه سازی مردم در داخل کشور پخش اعلامیه و شبنامه می باشد. این روش قدیمی همچنان از موثرترین اقدامات تبلیغاتی در کشورهای استبدادی محسوب می شود.
- می توانیم مطالب مناسب برای تهیه اعلامیه و شبنامه را به اندازه ی دو صفحه از منابع مختلف مانند اینترنت به دست آوریم و با یک صفحه بندی ساده آن را تنظیم و آماده کنیم.
- اعلامیه و شبنامه باید به صورت دو صفحه پشت و رو و بر روی یک ورق چاپ شود. صفحه بندی آن باید ساده و روشن باشد. اندازه ی حروف نباید نه خیلی ریز و نه خیلی درشت باشد. استفاده از تصویر در صورت نیاز مانعی ندارد.
- اعلامیه و شبنامه هم چنین در صورت نبود امکانات کامپیوتری می تواند به صورت دستنویس و با خط خوب تهیه شود. و یا اگر صفحه بندی روی کامپیوتر نمی دانیم می تواند به صورت چسباندن قسمت های مختلف چاپی در دو صفحه ی پشت و رو انجام شود.
- وقتی اعلامیه یا شبنامه آماده شد باید آن را تکثیر کرد. این کار یا به صورت فتوکپی و یا حتی در تعداد بالا به صورت چاپ می تواند انجام شود. برای این منظور رعایت نکات امنیتی لازم است.
- برای تکثیر اعلامیه در مغازه های فتوکپی با مشتی کاغذ و کتاب وارد آن جا شوید و شروع به فتوکپی مدارک و کتاب معمولی شوید و سپس با در نظر گرفتن محیط و شرایط و افرادی که در نزدیکی شما هستند اعلامیه خود را تکثیر کنید. به تدریج مغازه های امن را شناسایی کنید. صاحب مغازه فتوکپی را شناسایی کنید.
- برای تکثیر اعلامیه و شبنامه در مغازه های فتوکپی به جاهایی بروید و ماشین هایی را انتخاب کنید که بتوانید فتوکپی پشت و رو تهیه کنید. سعی کنید دو سه نفری بروید و همدیگر را پوشش داده و یکدیگر را مراقبت کنید. دو سه ماشین در کنار همدیگر را بگیرید و در تحت پوشش کناری های به تکثیر اعلامیه بپردازید.
- برای تکثیر اعلامیه می توانید از دستگاه های تکثیر و فتوکپی در ادارات و نیز ماشین های چاپ لیزری در خانه یا محل کار استفاده کنید. در هر حال رعایت نکات ایمنی را فراموش نکنید و راهی مطمئن را انتخاب کنید.
- اعلامیه ها و شبنامه های تکثیر شده را در جاهای پر رفت و آمد، در پارک ها، صندلی های اتوبوس و مترو، در سینما و ورزشگاه پخش کنید. آن را روی سقف اتوبوس ها بگذارید تا باد پخش کند و یا از پنجره ساختمان های مشرف بر خیابان بیرون بریزید. هم چنین می توانید شبنامه ها را از زیر در خانه ها به داخل بیاندازید.
- فراموش نکنیم که اکثریت عظیمی از ایرانیان به اینترنت دسترسی ندارند، برنامه های سیاسی ماهواره ها را نیز دنبال نمی کنند. بهترین راه برای آگاه سازی و روشنگری آنها استفاده از اعلامیه ها و شبنامه های چاپی می باشد. این کار را باید مرتب و به طور سازمان یافته و جمعی پی گیری کرد.