سازماندهی مبارزات کارگری
کاری از کمیته کارگری سازمان خودرهاگران
دی ماه 1390
- یکی از نمودهای قدرت اجتماعی این است که در آینده در یک کارخانه، کارگران و کارکنان هستند که مدیریت را بر عهده دارند و تمام امور را اداره می کنند.
- کارگران نمی توانند بلافاصله بعد از سرنگونی رژیم این کار را کنند. نیاز به زمان دارد تا فن مدیریت را بیاموزند. هم چنین وقت لازم است که این روش مدیریتی به طریق معقول در کارخانه مستقر شود.
- برای کسب تجربه ی مدیریتی برای آینده، کارگران باید از همین حالا در پی تمرین کار جمعی و سازمان یافته باشند. یعنی فن مدیریت را اول برای دفاع از حقوق خود در مقابل یک رژیم ضد کارگری یاد بگیرند و تمرین کنند.
- گام مهم برای سازماندهی کارگری ایجاد تشکل های کارگری درکارگاه ها و کارخانه ها می باشد. این تشکل ها در مرحله ی اول به طور غیر علنی است. با دو نفر شروع می شود و به تدریج افزایش می یابد.
- این جمع های کارگری به تدریج سعی می کنند نفر سوم و چهارم و بیشتر را به خود ملحق کنند. آنها در کارگاه یا کارخانه، کارگران مستعد را شناسایی کرده و با آنها صحبت می کنند تا به جمع بپیوندند.
- جمع در میان خود به بحث و گفتگو می پردازند. موضوعات مختلف را مورد نظر قرار می دهند و در مورد آن همفکری و تصمیم گیری می کنند. براساس تصمیم گیری، تقسیم کار می کنند و به دنبال اجرای آن می روند.
- موضوعاتی که می تواند مورد بحث قرار گیرد:
میزان دستمزدها
شرایط امنیت کار
بیمه برای کارگران
بازنشستگی
برخورداری از حق سندیکایی
… - تجارب کارگری میان کارگران وجود دارد که می تواند منتقل شود. در این باره باید با کارگرانی که سابقه ی کارهای سندیکایی یا سازماندهی اعتصابات دارند تماس گرفت.
- وقتی موفق شدید چند نفری از کارگران را با خود همراه کنید به تدریج جمع خود را میان کارگران مطرح کرده و آنها را در قالب یک سندیکا یا تشکل کارگری سازماندهی کنید. یعنی برایشان بگویید که چه کار می خواهید کنید و چگونه می خواهید این کار را کنید.
- با پیوستن شمار قابل توجهی از کارگران به سندیکا یا تشکلی که به وجود آورده اید برای آن یکنام انتخاب کنید، از طریق انتخابات برای آن یکسخنگو برگزینید، هئیتمدیره آن را تعیین کنید و بعد به طور علنی فعالیت خود را آغاز کنید.
- سندیکا نماینده ی جمعی منافع کارگران است. سندیکا شکل سازمان یافته ی دفاع از حقوق کارگران است. سندیکا ابزار کار جمعی برای به دست آوردن و حفظ حقوق شماست.
- سعی کنید برای سندیکای خود عضو بگیرید. اعضا را سازماندهی کنید، تقسیم کار به وجود آورید. کارگران عضو را آموزش دهید. مبلغ کمی برای حق عضویت در سندیکا تعیین کنید و فعالیت خود را به طور منظم در سطح کارگاه یا کارخانه آغاز کنید.
- اگر کارفرما یا هر نهادی به تشکیل و فعالیت سندیکای شما اعتراض کرد یادآور شوید که حق داشتن تشکل های کارگری توسط سازمان جهانی کار به رسمیت شناخته شده است و ایران نیز جزو امضاء کنندگان پادمان و عضو رسمی این سازمان است.
- برای دفاع از حقوق خود در زمینه ی داشتن سندیکا ویا سایر مطالباتی که دارید می توانید از روش های مختلف مبارزه استفاده کنید. برای این منظور باید سعی کنید در میان کارگران کار توضیحی انجام دهید. به آنها آگاهی دهید و شجاعت آنها را برانگیزید تا کاری کنند.
- انواع روش های مبارزاتی که می توانید به کار گیرید:
اعتصاب های کوتاه از قبل اعلام شده
اعتصاب های بلند از قبل اعلام شده
اعتصاب های کوتاه غافلگیرانه
اعتصاب کامل نامحدود
کندکردن کار
واردکردن ضرر و از بین بردن بازدهی کار
انواع و اقسام تجمعات و تظاهرات - برای هر اعتصاب یا کنش دیگری باید از قبل برنامه ریزی و هماهنگی کنید. تقسیم کار کنید. نظر مثبت کارگران را جلب کنید. هر کس بداند چه نقشی دارد. تصمیم گیری جمعی کنید. تیم های پشتیبانی و تبلیغاتی و مذاکره کننده تشکیل دهید.
- برای موفقیت در یک اعتصاب باید بدانید:
چگونه شروع می کنید.
چگونه ادامه می دهید.
چگونه به پایان می برید.
سناریوهای مختلف را پیش بینی کنید و برای آن کسب آمادگی کنید. - باید پیش بینی کنید که در مقابل هر حرکت شما ممکن است با تهدید، اخراج، سرکوب، دستگیری و زندان مواجه شوید. در هر یک از این موارد چگونه باید رفتار کرد. انتظار همه ی این برخوردها را داشته باشید و برای آن برنامه ریزی کنید.
- تا آن جا که ممکن است بیشترین تعداد کارگران واحدی را که در آن فعالیت می کنید با خود همراه کنید. اما علاوه بر آن تلاش کنید که با کارگران متشکل سایر کارخانه ها و کارگاه ها نیز در تماس باشید و با هم دست به هماهنگی بزنید.
- از کارهای تکی و پراکنده فایده ای به دست نمی آورید. کار را حساب شده، با برنامه و به صورت پی گیر دنبال کنید. یعنی وقتی یک اعتراض را شروع می کنید پیش بینی کنید که فردا چه می کنید، پس فردا چه باید کرد و همین طور تا حرکت به ثمر برسد.
- به طور مثال در طول سال گذشته دو مورد اعتراضات كارگران نساجی مازندران در قائمشهر و اعتراض كارگران لوله سازی اهواز با موفقیت روبرو بود. چرا؟ چون پی گیر شدند و موضوع را رها نکردند تا به نتیجه رسید. اعتراض کارگری باید تداوم و سازماندهی داشته باشد.
- با تماس مداوم با فعالان کارگری و تشکل های کارگری در پی آن باشید که یک جریان هماهنگ و سراسری کارگری را شکل دهید. نخست در حوزه ی کاری یا منطقه ی خود، بعد در سطح استانی و درنهایت در حد کشوری.
- برای مطالب بیشتر درباره ی مبارزات کارگری به وبسایت زیر مراجعه کنید و با ما نیز در تماس باشید:
www.sazmandehi.org
tamas@khodrahagaran.org
Tel: 1-213-221-1340