كودك 2 ساله !!
اي عزيزان !! ميهنم اندر دي هشتاد و هشت
كودكي زادي به نام سازمان خود رها
آنچنان فرخنده پي ” بهجت اثر ” فرهيخته
كاز همان بَدوَش نمودي بس مِهين كردارها
اينك او سنّش رسيده بر دو سال و همچنان
رشد فكري اش نگنجد جمله در پندارها
صاحب دندان شد و دستان و پاهاي قوي
كان تواند ياري اش بنمود در ِ دشوارها
يكدمي ساكن و ساكت نيست اين فرخنده پي
خسته و وامانده ناگردد زفكر و كارها
مردم ِ ميهن به وضع ِ رشد روزافزون شده
عاشق اين كارهاي بس شگرف خود رها
آنچنان كه وانهادي آن نهادين باوران
آن مقدّس نُطفه ” ناجي پروريّ پارها
وانكه هرچيز خودش را از خدايي خواستي
كاو بُدي مخلوق ذهن و وَهم و هم پندارها
اينزمان خودرا خدا داند ” نه آن وهم و خيال
كاو ورا مطلق بدانستيّ و خود را خوارها
وين نباشد كار كوچك از چنين فرهيخته !!!
كان طرفدارش نمايد از همه خفّت رها
كاوه هردم مي ستايد آن مربيهاي او
كان بباشند افتخار سازمان خودرها
—————————-
سروده‌ای از: کاوه آهنگران
Leave a Reply