انسانیت

از باور‌های خودرهاگران: بدون آزادی انسان از انسانیت تهی است، اما می تواند با تلاش برای کسب آزادی انسانیت خویش را بنا کند.

آن جامعه ای مطلوب است که در آن ساختارهای اقتصادی بر اساس تولید جمعی و داوطلبانه، ساختار اجتماعی آن بر اساس انسانیت و عدالت، ساختار فرهنگی آن بر اساس خلاقیت بی محدودیت و ساختار سیاسی آن براساس آزادی نهادینه و نظارت مستقیم مردمی باشد.

جامعه ای که در آن جان و کرامت انسان به طور نهادینه محافظت می شود و هرکس امکان و اختیار تعریف خود و تحقق خوشبختی را دارد.

منتظر چه اتفاق دیگری هستیم که خطر را حس کنیم و از خود بپرسیم:

ما در کجای تاریخ ایستاده ایم، وآیا به آیندگان خواهیم تواست که بگوییم در این موارد به طور جدی فکر کردیم؟