منتظر بروز این انفجار اجتماعی نباشند تا دست به کار شوند، آن زمان خیلی دیر است که بخواهیم مانع از خونریزی های کاذب شویم. زمان پیش بینی و اقدام برای این موارد از همین حالاست، از طریق سازماندهی و ایجاد جمع های سازمان یافته که توانایی عمل دارند.
تا زمانی که فقر مادی ادامه دارد نمی توان فقر معنوی فقیر را بر طرف کرد. درک رابطه ی علت و معلولی میان این دو لازم است. هر چند که در ادامه ی کار فقر معنوی سبب تداوم فقر مادی می شود.
بزرگترین ضرری که تحمل ما نسبت به رژیم می تواند داشته باشد این است که جمهوری اسلامی کشورمان را به نقطه ای برساند که دیگر آزاد کردن و یا نکردن میهن تاثیری بر آینده ی آن نداشته باشد. تا دیر نشده باید اقدام کرد.
باید واقعیت را آن گونه که هست بیان کنیم. آن چه را که هست باید باز کنیم و توضیح دهیم. باید مشخص کنیم که علت کدام است و معلول کدام است.
انتظار ضمن تحمل ستم آشکارترین شکل اهانت به خویش است. ستم را تحمل نکنیم.
در شرایطی که از بردگی خویش آگاه هستیم جز مبارزه برای رهایی چیزی به زندگی معنی نمی دهد.
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes
