قدرت اجتماعی یعنی قدرتی که به واسطه آن شهروندان حکومت را کنترل می کنند.
قدرت اجتماعی یعنی قدرتی که به واسطه آن شهروندان حکومت را کنترل می کنند.
قدرت اجتماعی یعنی قدرتی که به واسطه آن شهروندان حکومت را کنترل می کنند.
قدرت اجتماعی، (یعنی قدرت خودسازمان یافته ی آموزگاران و کارگران و دانشجویان و پرستاران و…در قالب انجمن و شورا و سندیکا)، جدی ترین ضمانت برای جلوگیری از تداوم و بازتولید ساختارهای استبدادی در ایران است.
قدرت اجتماعی اصیل ترین و مهم ترین نوع قدرت جمعی است.
در یک جامعه ی دیکتاتوری پرور، با سقوط هر رژیمی یک رژیم دیکتاتور دیگر آماده ی به قدرت رسیدن می شود. اگر قرار است مانع از این امر شویم باید از قبل از سقوط رژیم حاکم آمادگی به دست آوریم تا اجازه ندهیم که دیکتاتوری جدید پا بگیرد. برای این منظور نیز چاره ای نداریم جز آن که با سازماندهی شهروندی از همین حالا زمینه های قدرت اجتماعی را فراهم کنیم. قدرت اجتماعی یعنی قدرت خودسازمان یافته ی مردم. اگر از همین حالا دست به کار شویم می توانیم اطمینان داشته باشیم که با پایین کشیدن رژیم حاکم، به عنوان «ضد قدرت»، اجازه ی باز تولید یک رژیم دیکتاتور دیگر را ندهیم.
سازمان خودرهاگران با کار و آموزش در این مسیر عمل می کند.
«قدرت سیاسی» زمانی می تواند در خدمت پیشرفت جامعه باشد که زیر نظر «قدرت اجتماعی» عمل کند.
تا قدرت اجتماعی در جامعه نباشد، قدرت سیاسی ابزار استقرار دیکتاتوری است، یکی بعد از دیگری.
در یک جامعه ی انسانی
قدرت سیاسی تحت مدیریت قدرت اجتماعی
عمل می کند.
توانایی قدرت اجتماعی آنقدر زیاد است که نه تنها میتواند یک وزیر بی لیاقت را مجبور به استعفا کند؛ بلکه می تواند یک حکومت استبدادی را از میان بردارد.
کافیست دست از نا امیدی برداریم، قدرت خود را باور کنیم، مسئولیت پذیر باشیم و به فکر سازماندهی باشیم.
باید از همین حالا با بهره مند شدن از خلاقیت و توانایی یکدیگر زمینه های یک سازماندهی و خود سازماندهی را درمیان اقشار متفاوت مردم بوجود بیاورند. باجمع های چند نفره از هرفرصتی که پیش می آید اعتراضات صنفی مردم را دامن بزنند. پایه یک قدرت سازمان یافته اجتماعی را می توان با این جمع های کوچک بوجود آورد. بدیهی ست که هر نیرو، سازمان یا شخصیت سیاسی که بتواند این قدرت اجتماعی را سازماندهی نماید، می تواند قدرت سیاسی را نیز در دست بگیرد.
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes