نقش و اصول خودرهاگری در رفتار و کردار ما
یک خودرهاگر همه چیز و همه کردار خود را زیر سؤال میبرد تا آن‌ها را باز نگری کند تا حاصل بهتری بدست آورد. یک استبداد پذیر وضع موجود را می‌پذیرد، رفتار خود را غیر قابل تغییر یا عاری از نیاز به تغییر می داند.
احساسات
خودرهاگران: بهره بردن از دانش و تخصص برای پژوهش، طراحی و برنامه ریزی پیشنهادات استراتژیک در اپوزیسیون
راه های تکراری ما را به مقصدهای جدید نمی رساند. به دنبال راه های تازه باشیم تا بن بست مبارزه را بگشاییم.
خودرهاگران: خردگرایی در کار سیاسی یعنی واقعیت را به طور دقیق شناختن
برای بسیاری از ما حضور در سیاست از سر احساس است. احساس هم کم و زیاد و بالا و پایین دارد. به همان نسبت هم فعالیت سیاسی ما دائم دستخوش تغییراتی است که باعث می شود هیچ کار جدی و درازمدتی را نتوان برنامه ریزی و اجرا کرد.
خودرهاگران: صداقت یعنی تطابق گفتار و عمل
گسترش عنصر صداقت در اپوزیسیون یک ضرورت امروز و فردای کشورمان است.
بررسی فرهنگی جامعه ایران – بخش ششم
بدیهی است که استمرار و ثبات در روند ایجاد دمکراسی و عدالت های اجتماعی جدا از انجام فعالیت های گسترده و سازمان داده شده فرهنگی مقدور نخواهد بود و در هر دو بخش، نیاز به سازماندهی و اقدام عملی احساس میشود.
بررسی فرهنگی جامعه ایران – بخش چهارم
سیستم، کاملاً آگاه است که طبقات کنشگر جامعه عمدتاً طبقات پائین جامعه بوده و از همراهی جنوب شهری ها در مبارزات آزادی خواهی مردم در هراس است
بررسی فرهنگی جامعه ایران – بخش سوم
نقش یک فرد در این جوامع کاملاً تحت تأثیر نقش یک طایفه یا یک قوم قرار داشته و وابستگی های مذهبی هم از سوی دیگر آنرا تثبیت و بدان دامن میزد.
بررسی فرهنگی جامعه ایران – بخش دوم
در موقعیتی که هیچگونه رفتار و تشکل مدنی وجود خارجی ندارد، رهبریت و یا به صورت صحیح تر، سوار شدن بر رهبریت فکری ملت را بعهده گیرد. و دقیقاً همینجاست که سلطان پرستی عشیره ای با مقدس پرستی و اسطوره پرستی مذهبی امتزاج پیدا نموده و در کنار یکدیگر تبدیل به پدیده ای واحد میشوند.
بررسی فرهنگی جامعه ایران – بخش اول
اگر چنین انتخابی صورت نگیرد، شکاف عمیقی بین تفکرات روشنفکری با بدنه عوام جامعه ایجاد خواهد شد، که قربانی آن نیز از نظر تاریخی به دلیل قلّت در تعداد، دیر یا زود همین لایه نازک روشنفکری خواهد بود.