انسان انسان است، چه در ایران چه افغانستان
انسان انسان است، چه در ایران چه افغانستان،
انسان محترم است، چه در ایران چه در افغانستان،
انسان مقدّس‌ترین پدیدههاست، چه در ایران چه در افغانستان،
افغانستان
دست به دامان بیگانگان نشویم، به قدرت مردم باور آوریم.
سعی کنیم با استفاده از رسانه های مختلف پیام و آموزش های مربوط به سازماندهی را به میان مردم ببریم و به این ترتیب قدرت اجتماعی را شکل دهیم. قدرت اجتماعی زمانی وجود دارد که مردم در قالب تشکل های سازمان یافته عمل کنند وبتوانند در قالب شبکه های اجتماعی عمل کنند. در آن صورت هم از پس رژیم بر می آیند و هم می توانند در مقابل خطر جنگ ایستادگی کنند.
در صورت حمله ی نظامی به ایران چه باید کنیم؟
دوباره تکرار می شود که این نوشته برای ترس و وحشت آفرینی نیست و تنها وضعیت و شرایط کشوررا بررسی کرده و در صورت بروز جنگ راه بهره برداری از آن را به سود مردم پیشنهاد می کند. آرزویمان اینست که با همت و عملکرد جوانان و زنان و مردان ایرانی رژیم ضد بشری جمهوری اسلامی پیش از وقوع هر نوع جنگ و کشتار ویرانی سقوط کرده و آزادی، بدون دخالت بیگانه و بدست خودمان به خودمان هدیه گردد. به امید آن روز.
بحران سرمایه داری: ریشه ها و گزینه های موجود – کورش عرفانی
بحران عمیقی در انتظار ایران است که در اینجا از شرح آن می گذریم وفقط به این نکته اکتفاء می کنیم که فروپاشی ساختار اقتصادی ایران به زودی فروپاشی اجتماعی و به دنبال آن فروپاشی ساختار سیاسی را به دنبال خواهد داشت. اما این روند مکانیکی نیست، خودبخودی نیست، هدفمند نیست، سرعت و شکل آن و نیز مسیر و آینده ی آن به حضور سازمان یافته ی نیروهای مخالف نیازمند است. پس، سازماندهی کنیم.
خودرهاگران: اگر تماشاچی باشیم ایرانمان را نابود خواهند کرد. تصمیم با ماست
سرنوشت ما فقط به واسطه ی عقل و اراده ی ماست که تغییر می کند. باید همت کنیم و شرایط را به طور عینی و واقعی تغییر دهیم. حرف و انتظار کافیست.