انسان

وقتی راه مشخص شد، رهبر و رهبری هم معنا و مورد پیدا می کند. راه رهایی، تلاش تک تک ما برای ساختن قدرت اجتماعی است.

بر ماست که خرد و واقع گرایی را محور کاری خود قرار دهیم. بر ماست که ادعای مدرنیته، دمکرات و سکولاریسم بودن داریم، که معنای واقعی این واژگان مقدس را در کار‌های روزمره ی خود بکار بندیم. بر ماست که دیگر به هیچ کس و جریانی اعتماد نکنیم و با در دست گرفتن گوشه‌ای از فعالیت‌ها و مسئولیت‌ها زیر بنای ایرانی‌ آزاد و دمکراتیک را از همین حالا پی‌ریزی کنیم. این ممکن است، اگر من و تو از همین حالا برخیزیم. خواستن توانستن است و خواستن خود از آگاهی می آید.