صنعت کشتار شهروندان در آمریکا
مطالعات نشان میدهد که در سن دوازده سالگی یک آمریکایی بیش از دهها هزار حرکت خشونتآمیز را در فیلمها یا بازیها تماشا کرده است.[xvi] برای وی کلمه خشونت مفهومی دارای بار منفی نیست. یک منطق سرد و ضدانسانی اما روشن و عریان در ذهن انسان گرفتار شده در مثلث «خشونت تصویری- خشونت مجازی- خشونت واقعی» تبلور مییابد که باید به آن پرداخت: «بکش تا کشته نشوی.» گویی نظام سرمایهداری این ذکاوت خارقالعاده را دارد که همه چیز را تبدیل به منبع پولسازی کند. حتی «میل روزافزون به قربانی کردن توسط قربانیان را.»