بازار تسلیحات و تدارک جنگ در خاورمیانه
سیاست معروف وقت‌کشی در مذاکرات اتمی، به نوعی و به طور دو طرفه به کار گرفته شده تا فضا و امکان لازم برای آب کردن میلیاردها دلار تسلیحات به کشورهای منطقه، اعم از اسرائیل و اعراب، فراهم شود.
خلیج فارس
مذاکرات قزاقستان، یا نرمش یا جنگ
به نظر می‌رسد نوعی پارادوکس شرایط را در مذاکرات قزاقستان قفل کرده باشد: جمهوری اسلامی یا بمب اتمی را می‌خواهد یا یک باج که بقای درازمدت و بی‌دردسر آن را ضمانت کند. غرب نیز نه بمب اتمی ایران را می‌خواهد و نه حاضر است خود را متعهد به تحمل رژیمی کند که در طول سه دهه گذشته نشان داده است تا چه حدغیر قابل اعتماد، مداخله‌جو و دردسرساز است. این بار و در مذاکرات قزاقستان، هر دو می‌دانند که چه می‌خواهند و چه نمی‌خواهند.
تحرکات نظامی و سیاسی کشورهای عربی در قبال تحولات ایران و منطقه
تقویت نیروهای سنتی، اسلام‌گرا و حتی در صورت لزوم افراطی، سیاست اصلی مورد حمایت عربستان سعودی و سایر کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس است. آنها ترجیح می‌دهند که به طور مثال در مصر «اخوان‌المسلمین» در روایت سنتی و درون‌گرای خویش به قدرت برسد تا یک نیروی سکولار یا چپ و یا دمکرات. این همان خواستی بود که آنان برای لیبی و یمن داشتند و امروز برای سوریه دارند. این حکومت‌ها سخت نگران نشت فرهنگ دمکراتیک و سرایت حکومت انتخابی در کشورهای خود هستند.
درباره ی تنگه هرمز
آیا ایران موفق خواهد شد تهدیدات خود را عملی کند و جامعه جهانی و به خصوص غرب را وادار سازد تا به تحریم ها ی خود علیه ایران پایان دهند . مردم جهان و به خصوص ایران نگران و چشم به راه تصمیم گیری های سیاست گزاران هستند.