با درست کردن یک سندیکا از حقمون دفاع کنیم.
با درست کردن یک سندیکا از حقمون دفاع کنیم.
با درست کردن یک سندیکا از حقمون دفاع کنیم.
قدرت اجتماعی، (یعنی قدرت خودسازمان یافته ی آموزگاران و کارگران و دانشجویان و پرستاران و…در قالب انجمن و شورا و سندیکا)، جدی ترین ضمانت برای جلوگیری از تداوم و بازتولید ساختارهای استبدادی در ایران است.
مراحل شکل گیری قدرت اجتماعی
1) تشکیل جمع های کوچک شهروندی در محل کار و زندگی
2) پیوند خوردن جمع های کوچک و تشکیل نهادهای مدنی مانند سندیکاها
3) ایجاد پیوند بین نهادهای مدنی و تشکیل شبکه های قدرتمند در حوزه های صنفی واجتماعی
4) به دست گرفتن مدیریت سطوح مختلف توسط شبکه های اجتماعی و نهادهای شهروند مدار.
جامعهی دمکراتیک توازن ساختاری خویش را در وجود ضد قدرت مییابد، یعنی قدرت سازمان یافتهی مردم یا همان قدرت اجتماعی. در نبود این عنصر، با یا بدون حصارهای قومی و زبانی، دولتها همچنان یکه تازند. آن چه که جامعهی امروز ایران، برای رهایی از استبداد و شکلهای مختلف مدیریت خودکامه نیاز دارد، تلاش برای بنای یک قدرت اجتماعی در جامعه است.
این است نمودی از قدرت اجتماعی:
محمد عبدالقادر رئیس سندیکای کشاورزان مصر خطاب به محمد مرسی:”اگر مطالبات ما بر آورده نشود پس از عید فطر با تجمعات میلیونی در میدان تحریر ترا هم مثل مبارک ساقط خواهیم کرد.”
قدرتی است که از مجموع توان نهادهای سازمان یافته ی شهروندی به وجود می آید و از حقوق مردم دفاع می کند.
انجمن های هنری و ادبی، هسته های دانشجویی، سندیکاهای صنفی، شوراهای مدیریتی در سطوح مختلف، اتحادیه های کارگری، سازمان های غیر دولتی، موسسات غیر انتفاعی، … و هر نوع تشکلی که به ابتکار شهروندان عادی و در بیرون از ساختار حکومتی شکل می گیرد.
کارگران فعال را به حبس و شکنجه می کشند. در اعتراض به زندانی کردن کارگران روز کارگر به خیابان بیاییم
در روز کارگر در ایران و سراسر جهان گردهم آییم و با بهره بردن از این فرصت یک حرکت کیفی و کمی را برای احقاق حقوق کارگران ایران و جهان آغاز کنیم.
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes