چونکه ما
ماببايد دست ها بر هم دهيم
دين تازي را به آنان وادهيم
سهراب
لغزش‌های نظری “روشنفکر دينی” – عطا هودشتيان
نمی‌توان به‌نام اين ايدئولوژی و يا آن دين، به صحنه آمد و مدعی شد که در آن‌ها “حق همه گروه‌های اجتماعی” محترم شمرده شده است. زيرا در اين صورت، در عمل، اين ايدئولوژی يا آن دين مقدم بر منافع مردم قلمداد خواهد شد. به عبارت ديگر، با اين استدلال، منافع مردم فرض است نه يک واقعيت، و اصل نخست آن ايدئولوژی و يا دين جلوه می‌کند