عسگر اولادی

این یک پتانسیل عالی برای نیروی کنشگر و نیرویی که می خواهد به طور علمی و حساب شده و نه فقط احساسی و هیجانی با مسائل بر خورد کند فراهم می آورد. در اینجا کنشگر به دو نوع آمادگی نیاز دارد: یکی آمادگی نظری و دیگری آمادگی عملی