مراحل پایین کشیدن رژیم ضد بشری جمهوری اسلامی
تک تک ما به فکر تشکیل جمع های دو یا چند نفره باشیم.
تک تک ما به فکر تشکیل جمع های دو یا چند نفره باشیم.
هر مبارزه ای که برای اعتلای انسانیت، یعنی کسب آزادی و عدالت و دمکراسی باشد، از خشونت پرهیز می کند. خشونت یعنی به کار گیری زور آن جا که می توان از ابزاری جز زور بهره برد. این کار را مردم و مبارزین نمی کنند.
شعارهای مناسب را از طریق اینترنت و سایر منابع و نیز با اتکاء به خلاقیت خود یا سایر مبارزینی که می شنوید تهیه کنید. برای شعارها بهتر است به موضوعات روز و نیز آن چه میان مردم شنیده می شود پرداخت.
اگر از خود می پرسید که چه کار کنیم که این بار در مبارزه با رژیم به موفقیت دست پیدا کنیم: پاسخ روشن است. آیا این بار از سازماندهی برخوردار هستید یا خیر. اگر بلی، پس می توانید امیدوار باشید.
انگیزه برای این نوشتار آماده نمودن آن گروه از جوانان و شیر مردان و شیر زنان ایرانیست که با داشتن حس مسئولیت بر دوش خود برای رهایی میهن از دست اهریمنان و آگاهی از توانایی هاشان در این راه پیشگام شده و در نقش مدیر و یا رهبری مردم در صحنه، آنان را بسوی هدف نهایی که همان براندازی دیکتاتور هست هدایت کنند.
گفته شده که آزادی بدون پرداخت بهای آن هرگز به دست نمی آید. هیچ نیرویی از بیرون برای آزاد کردن مردم ایران نخواهد آمد و ایرانیان باید یاد بگیرند که چگونه و به چه نحوی خود را آزاد سازند. مسلما اين آزادی به آسانی به دست نخواهد آمد، ولي چنانچه مردم موفق شده و آن را به دست آورند، لازم است پيش بينی های دقیق و لازم به دست افراد با ايمان به آزادي، در وضع قوانين و اجرای آنها به عمل آید، تا هرگز اجازه داده نشود در زمانی دیگر، دیکتاتوری دیگر، این کالاي گران بها را که با پرداخت هزينه اي سنگین بدست آمده است، دوباره از ما بگیرد
در مجموع نتيجه گيري می شود که در عملیات موفق بر علیه رژيم ديکتاتوری، لازم است که به وسيله نافرمانی مدنی و عدم همکاري، پایه های قدرت رزيم را تضعیف نموده و مسلما با عدم دسترسی به منابع قدرت مورد نیاز براي مقابله و سرکوبی مردم، این پايه هاي قدرت متزلزل و سست شده و در نهايت فرو خواهند پاشید. از اين رو در طرحريزي استراتژيکی نا فرمانی مدني ، هدفهای اصلی بايد همان منابع قدرت رژیم باشند.
حالت ایده آل برای حرکت همان اعتصاب هاي گسترده و سراسری می باشد ولي برای آغاز آن، بايد حس نافرمانی مدني و عدم همکاري در مردم بيدار شده و به آن عمل گردد تا اثرات آن بر رژیم مشهود بوده و با درمیان آوردن مسائلی که کارگران و کارمندان و طبقات دیگر اجتماع را تحریک مي کنند اعتصاب های عمومي را آغاز و همه گیر نمود. زماني که تاثیر روانی (وحشت از خشونت) و ایده ئولوژیکی (مذهب) رژیم، که آن را فاکتورهاي غیر ملموس می ناميم،
در مراحل آغازین مبارزه، عملياتي ویژه و نمادین( سمبوليک)، تک تک و یا بصورت متداخل و پیگیر مي توانند بسيار مفید باشند. این عملیات و یا مقاومت ها در صورت لزوم می توانند به طور سمبولیک بوده و فقط هدف نشان دادن انزجار مردم از رژيم را برای رسیدن به هدفهای متعاقب داشته باشند. این روش ها باید کلا در گیر با مسائل روزمره اجتماعی، اقتصادی و یا سياسی باشند. به طور مثال اعتراض به دخالت شوراي نگهبان در امری به خصوص و یا کمبود بنزين و گرانی برق و غیره.
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes