این حرکت در کلیه کشورهایی که وضعیت اقتصادی و اجتماعی در آن وخیم است قابل بازتولید است و به ویژه در ایران. کافی است که یک روز و یا یک ساعت را تعیین کرده و در طی آن مردم در خانه ها یا در خیابان ها با ایجاد سروصدا به این ترتیب فضای اعتراضی را بر جامعه حاکم سازند.
1) ماندن در تهران 2) آمدن به تهران 3) استفاده از ماشین و موتور 4) ایجاد ترافیک 5) حضور در خیابان ها 6) تجمع در اطراف محل های بسته شده 7) چهارشنبه سوری شب ها 8) شعار و قابلمه زنی از بام ها 9) شعارنویسی و آویختن پلاکارد و بانر در پلها و بزرگراه ها 10) حضور در هتل ها و محل کنفرانس
روزهای کنفرانس غیرمتعهدها در تهران را به رسوایی رژیم تبدیل کنیم.
از 5 شهریور تا 10 شهریور- کنفرانس غیرمتعهدها در تهران
آویزان کردن بانرها و پلاکاردهای بزرگ از پل ها و بزرگراه ها
گفتاری درباره ی سازماندهی مبارزاتی در سوریه و مقایسه ی آن با ایران دکتر کورش عرفانی تولیدی از رادیو اتحاد http://khodrahagaran.org/radioetehad/mp3/Syria-1.MP3
با اتکاء به این تجارب، سازمان خودرهاگران از همه کنشگران داخل کشور می خواهد که ارجحیت کاری خود را بر روی «خودسازماندهی» در محل بگذارند و با تشکیل واحدهای محلی در دانشگاه و کارخانه و مدرسه و اداره و محله های زندگی خود، حداقلی از کار سازمان یافته جمعی و به تدریج شبکه سازی را شکل دهند. آموزش ها برای این منظور موجود است و بخصوص از این وبسایت دیدن کنید: www.sazmadenehi.org
از آن جا که در بسیاری از خانواده های ایرانی حداقل یک فرد بیکار وجود دارد این جنبش اعتراض به بیکاری می تواند به سرعت توجه جامعه را به خود جلب کند و تبدیل به یک مسله مسئله ی ملی شود. به هر روی هدف آن است که دولت به طور جدی با این موضوع برخورد کند و به سوی کارهای بنیادین برای کاهش بیکاری رود.
هیچ مبارزه ای بدون سازماندهی پیش نمی رود. سازماندهی یعنی کار منظم جمعی. کار منظم یعنی کاری که در آن، نقش ها، وظایف و کارها تعریف شده است. هر جمعی که سازماندهی شده باشد می تواند به سوی اهداف خود حرکت کرده و موفق شود. هر جمع فاقد سازماندهی با شکست مواجه خواهد شد.
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes
