با خودرهاگری
سروده ای از آبتین آینه
———————————————————————-
از خاموشی های فراموشی بر خیزیم
با خودرهاگری از بیدار خوابی ها به خواب بیداری بر خیزیم
با خودرهاگری
از تندیس ِ گستگی های تنیده در گسل ِ ترس بر خیزیم
با خودرهاگری
با دل ِ دلاوری بر خیزیم
با خودرهاگری
با داد ِ دادگری بر خیزیم
با خودرهاگری
با راز ِ رازی* بر خیزیم
با خودرهاگری
با جان ِ آدمی بر خیزیم
با خودرهاگری
با مهر ِ میهنی بر خیزیم
با خودرهاگری
با فر ِ فرزانگی بر خیزیم
با خودرهاگری
با فر ِ فرهنگ شهری بر خیزیم
با خودرهاگری
با شهر ِ شهروندی بر خیزیم
با خودرهاگری
با شهر ِ شهریاری برخیزیم
با خودرهاگری
با آرمان ِ ایرانشهری بر خیزیم
تا باورمند و خردمند
همگام و همبام
همراه و هموند
همرزم و هم پیوند
پیمانی برای پیوستن
پایداری ی میهن ِ باز هم مانده در بند را
برپا گردانیم
تا آزادی،
آهوبانوی دوشیزه ی سپید گیسو،
شیر ِ خروشیده ی کهن جوانسال را
آزاد،
نگین ِ هر نگاه، نگار ِ گیتی گردانیم
——————————-
* اشاره به سُخن ِ زکریا رازی فیلسوف، پزشک و کیمیاگر ِ بزرگ ِ ایران است: پیغمبران دروغگویان ِ بزرگ هستند