چندی پیش سازمان خودرهاگران شعار کلیدی مطرح کرد:
سال ۸۸: ای من کجاست؟
سال ۸۹: نان من کجاست؟
این دو گفته از زبان هم میهنانم در دو زمان و از دو قشر متفاوت را درک می‌کنم و با آنها موافقم ولی اینها خواسته‌های من نیست. من رای در این نظام نداده بودم که آن را پس بخواهم، من میهن خود را میخواهم پس بگیرم. من خواستار نان خود از کسی دیگری نیستم زیرا که کسی به من نانی نمی‌داد که آن را بخواهم. من خود نان خود را فراهم می‌کردم و می‌کنم. اگر کسی جلو فراهم آوری نان مرا بگیرد در جنگ قدرت با من قرار میگرد. من بی نان توانم زیست ولی نه بدون شرافت انسانی. بی کار توانم زیست ولی نه بدون حق انسان بودن و آزادی.
حال شعار من اینست:
شرافت انسانی من کجاست؟!
انسانیت من کجاست؟!
جهانبخش/ تهران