فرهنگ کهنه برچسب زنی به جای انتقاد و چالش فکری
نوشته ی کورش از تهران
ویرایش از دفتر تولید سازمان خودرهاگران
******************************
یکی از مهمترین مشکلات ما ایرانیان در هر گروهی چه وابستگان به حکومت چه مردم عادی و چه مخالفان حکومت نداشتن فرهنگ انتقاد پذیری است.
گاه با به کار گیری شگر د هایی مانند “انتقاد سازنده” سعی می شود جلوی انتقاد واقعی گرفته شود. مشکلات فرهنگ سیاسی و اجتماعی را باید دقیق و روشن باز کرد تا برای رفع این آفات تلاش شو د.
1) متاسفانه بسیاری از ما ایرانیان انتقاد را به معنای درشت گویی های سیاسی و برچسب های عقیدتی می دانیم و نمی توانیم “نسبی” و “منصفانه”مسائل را تحلیل کنیم. آن چه انجام می دهیم “نفی” دیگری است و نه “به چالش کشیدن نظرات آن شخص.”مثلا بسیاری از چپ های ایران مخالفان نظرات خود را ” مزدور اجنبی” و”نوکران امپریالیسم”می دانند. یا مخالفین احمدی نژاد”تمام” مصائب جمهوری اسلامی را به گردن دولت او می اندازند. بسیاری از مخالفان دوره پهلوی اگر کسی به خدمات مثبت رضا شاه و محمد رضا شاه اشاره کند فورا انگ “شاه اللهی” می زنند. طرفداران مصدق ، منتقدین عملکرد وی را “طرفدار کنسرسیوم و اجنبی پرست” می نامند .طرفداران اسلام سیاسی و حتی اسلام سنتی نیروهای سکولار را “بی دین و ایمان” و “غرب زده”(تحت تاثیر جلال آل احمد) می خوانند و اگر کسی یا گروهی خواهان تبادل فرهنگی/اقتصادی ایران با غرب باشد فورا با برچسب”جاده صاف کن استعمار” رو به رو می گردد. اگر کسی اعتقاد داشت تاریخ و فرهنگ ایران ترکیبی از تاریخ ایران باستان و دوره اسلامی است گاه به”تازی گرایی”متهم می شودو اگر فرد یا گروهی خواست احیانا روابط عادی بین ایران و آمریکا برقرار کند سریع با انگ “لابی جمهوری اسلامی” او را از میدان خارج می کنند. اگر کسی آرزو داشت در ایران یک حکومت پادشاهی پارلمانی مانند بریتانیا برقرار شود متهم به”سلطنت طلبی وشاه دوستی” می شودو اگر فرد یا گروهی از حقوق اقوام ایرانی سخن بگوید و برای یک جمهوری فدرال تلاش کند او را”تجزیه طلب”می نامند. اگر فرد یا گروهی از جنبش سبز اصلاح طلبان دینی حمایت نکند متهم به “جنگ طلب بودن” می شودو اگر کسی به نقش میر حسین موسوی در جنایتهای دهه 60 اشاره کند تحت عنوان این که دارد “آب به آسیاب احمدی نژاد می ریزد” وادار به سکوت می شود.
پس ملاحظه می کنیم عملا در بسیاری از افراد و گروه ها هنوز فرهنگ انتقاد که به نظر من به معنای دیدن همزمان عیب ها و حسن هاست مفقود است و جمهوری اسلامی از این همه گسست فکری مخالفانش نهایت بهره را می برد .