زبان پارسي، زبان جهان دانش
زبان پارسی از اینرو شایستگی جهانی شدن را دارد که ساده و بدون جدا آیینی (استثنا) است، با کارواژه های (فعل های) آن میتوان بی اندازه واژه های تازه ساخت، ریشه-ی هر واژه را میتوان در سرچشمه-یِ کهن این زبان پیدا کرد، شیوا، خوش آوا و روان است و سخنوران فراوانی با آن کارهای هنری خودرا بیرون داده اند. در یک سخن زبان پارسی گوهری است که باید ارزش آن را از نو شناخت.