ماه: آگوست 2010

فراموش نکنیم که نافرهیختگی به صورت یک طیف عمل می کند، از وحشی گری مطلق که نفی موجودیت طرف مقابل است آغاز می شود و تا مرز بهره بردن ناصادقانه از جهل طرف متقابل، برای قبولاندن توضیحات به ظاهر درست و ایجاد باوردر او قابل تصور است. یعنی حتی زمانی نیز که در حال بهره بری از استدلال و تعریف و منطق برای مجاب کردن مخاطب خود هستیم می توانیم به طور عمدی و ظریف از ضعف ذهنی او در عدم تشخیص ایراد استدلال مان – که خود برآن واقفیم – سود بریم و تصدیق و تایید او را به دست آوریم.

کمترین درک واقع بینانه از رژیم سپاهی-بازاری-آخوندی نشان می دهد که بساط این ها را نه با بادکنک و اسکناس نویسی و بیانیه و امضای این یا آن لیست اعتراضی، بلکه با رزم اجتماعی سازماندهی شده می توان برهم زد. رزم اجتماعی سازماندهی شده یعنی آموزش و آماده ساختن نیروهای اعتراضی جامعه برای خودسازماندهی و فراگیری چگونگی قیام خلع قدرت از حاکمیتی که تا ثانیه آخر به طور فکرشده خواهد کشت، چه طرفداران مبارزه ی مسالمت آمیز بخواهند، چه نخواهند.

آموزش نافرمانی مدنی – قسمت اول
م-بدری
تولیدی از کمیته نافرمانی مدنی سازمان خودرهاگران

معیار قضاوت یک جریان سیاسی را این بگذارید که چقدر به سوی عمل گرایش دارد و چقدر به سمت حرف و نظر

در پس هزار و یک شعار مبارزاتی و سیاسی باید حرفی نهفته باشد که ما را به عمل فرا می خواند و چه چیز بهتر از : بجنگ تا بجنگیم