ماه: آگوست 2010

تاریخ یک جامعه را اکثریتی که مسولیت خود را می داند و عمل نمی کند متحول نمی سازد، آن اقلیتی این مهم را بر عهده می گیرد که می داند و عمل می کند

تصور کن جهانی را که در صلح زیست می کند. شاید شما بگویید من یک رویاباف هستم؛ اما تنها نیستم. امیدوارم شما نیز روزی به ما بپیوندید تا جهان یکسر این گونه شود

فقط ملتی لایق آزادیست که برایش بجنگد

در حالی که جنبش اعتراضی مردم به یک فاز بازسازی وارده شده است و کنشگران آن در صدد هستند تا راهکارهایی را بیابند که این بار حضور توده ها در خیابان ها توام با هدفمندی و سازماندهی باشد، موضوعات دیگری به طور جدی در حال شکل گیری هستند و می توانند آینده ی جنبش و ملت ایران را به خطر بیاندازند. مهمترین آنها خطر حمله ی نظامی و چه بسا یک جنگ تمام عیار است.

هر نوع اعتیادی بد است، چه به مواد مخدر باشد، چه به الکل، چه به مرفین و چه به رویابافی

گفتم: شنیده ای که می گویند سازماندهی از نان شب واجب تر است؟

گفت: آره، این حرف درسته.

گفتم: چطور درسته؟ چرا؟

رشد و تعالی ما در گرو طغیان در مقابل امر غیر قابل پذیرش است. طغیان در مقابل ستمگری

با پشت سر گذاشتن مرز آرزو و شعار و حرف و وارد شدن به میدان کنش و مبارزه و عمل گرایی در می یابیم که قانومندی های حرکت در این دو متفاوت و اثرات آن نیز غیر قابل مقایسه است