ماه: آگوست 2010

زندگی همیشه عبارت بوده است از انتظار زمان مناسب برای کنش

سازمان خودرهاگران هر هموطنی را به پاسخ دهی به درک خودجوش خویش دعوت می کند تا به واسطه ی آگاهی، اراده و اختیار خویش به عرصه ی عمل و کنش وارد شود، مبارزه در این مقطع نیازمند تک تک ماست

وحدت سیاسی را در سطوح بالا و مبهم جستجو نکنیم در سطح پایین و بین خودمان آن را بطلبیم

تاریخ تمدن بشری، از این دیدگاه، رفتن به سوی جامعه ای است که در آن یک انسان، کمترین حد فشار و آسیب جسمی و روحی را دریافت کند. به همین دلیل نیز، معیار واقعی برای سنجش درجه ی تمدن و فرهیختگی یک جامعه را باید در این جستجو کرد که آیا نظام اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی موجود به سمت تاکید هرچه کمتر بر آسیب رسانی جسمی و آزار رسانی روحی انسان می رود یا خیر.

باید توجه کنيم که گستره ی مبارزهمنفی بطور دائم تحت تاثیر عمل ها و عکس العمل ها و شرايط زمانی و مکانی در حالتغییر و دگرگونی بوده و هیچ چیزي به صورت استاندارد و قابل پیش بیني به طور یقيننیست. مواضع قدرت بسته به شدت ودامن گيری مقاومت مردمی و نحوه و شدت عمل عاملين سرکوب به سرعت قابل تغییرند.

شجاع آن کسی است که نمی گریزد، در سنگرش می ماند و علیه دشمن می جنگد

وقت آن است که ایرانیان ترس از کار جمعی و سازمانی را کنار بگذارند و با اتکاء به تجربه ی سی ساله ی موجود برای ساختن فرهتگی نوین به درون سازمان های سیاسی پا گذارند. همان طور که به مردم می گوییم تا وارد صحنه ی مبارزه نشوند سرنوشت شان تغییر نخواهد کرد؛ باید گفت تا وارد سازمان های سیاسی نشویم و کار و تلاش نکنیم این سازمان ها نیز در همین حد و با همین شکل و محتوا باقی خواهند ماند