خودرهاگران: نجات ما در گرو کار جمعی سازمان یافته، منظم و هدفمند.
کار جمعی و سازمان یافته یکی از راهکارهای نجات ما از دست رژیم ضد مردمی کنونی نیست، تنها راهکار موثر است. باقی آن سرگرمی و خودفریبی است.
کار جمعی و سازمان یافته یکی از راهکارهای نجات ما از دست رژیم ضد مردمی کنونی نیست، تنها راهکار موثر است. باقی آن سرگرمی و خودفریبی است.
با مشاهده ی عمل مادی کنشگران سیاسی است که مردم عادی می فهمند چه قدرت عظیمی در آنها موجود است و با آن چه ها که نمی توان کرد. وقتی باور به قدرت خویش در مردم شکل گرفت، توده ها قادر به هر کاری هستند و دیوار انفعال و ترس فرو می ریزد.
از مهمترین راهکارهای برون رفت از ترس و نداشتن دلاوری ترویج اندیشه انسان مداری است. یعنی شناساندن ارزش ذاتی انسان به هر کس و وظیفه ای که برای هر فرد شکل می گیرد تا از این ارزش دفاع کند.
یک جمع کارگری در یک کارخانه یا کارگاه می تواند با حداقل دو نفر کار خود را آغاز کند. بعد از آن این دو نفر می توانند نفر سوم و چهارم را بی سر و صدا به خود ملحق سازند.
سازماندهی خانوادگی شکلی است از سازماندهی که می تواند حتی در امنیتی ترین شرایط دنبال کرد. در این نوع از کار اعضای یک خانواده و یا خانواده های نزدیک و خویشاوند با هم یک جمعی را به وجود آورده و دست به کار جمعی می زنند.
در هر کجا که پتانسیل مبارزاتی وجود دارد کار جمعی و سازمان یافته را آغاز کنیم و هدفمان روشن باشد: کنش.
تشکیل یک جمع سبب می شود که کار جمعی را یاد بگیریم و به قدرت جمع باور آوریم. در مدرسه و دانشگاه و کارخانه و محله در فکر ایجاد جمع های چند نفره باشیم.
بدون جمع های سازمان یافته ی مردمی امکان ایجاد قدرت اجتماعی نخواهد بود. در نبود قدرت اجتماعی، یعنی قدرت سازمان یافته ی مردمی، دیکتاتوری ها بازتولید خواهند شد
این درک و آگاهی از یکسو و دلاوری و مسئولیت پذیری ما از سوی دیگر است که تعیین می کند ما جزو مبارزین و تغییر دهندگان جامعه باشیم یا خیر.
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes