گفته هایی از گاتفرید لایبنیتز (ریاضیدان آلمانی)

  1. دوگونه حقیقت وجود دارد : حقیقت استدلال و حققیت رخدادها. حقایق استدلالی ضرورت دارند و برعکس آنها ناممکن است. حقایق رخدادها تصادفی هستند و برعکس آنها ممکن است
  2. موسیقی لذتی است که ذهن انسان از شمارش بدست می آورد بدون آن که بداند در حال شمردن است.
  3. وقتی حقیقتی ضروری است دلیل آن می تواند با تجزیه و تحلیل به دست آید، یعنی با خرد کردن دلایل و حقایق تا آن جا که به پایه ای ترین آنها دست بیابیم.
  4. من این را به عنوانی امری حتمی در نظر می گیرم که هر پدیده ی به وجود آمده ای و در نتیجه هر سلول بنیادینی دستخوش تغییر است و این که هر یک در درون خود نیز در حال تحول می باشند
  5. من این را درست می دانم که پدیده ها، چه مادی و چه غیر مادی، در جوهره ی آشکار خود بدون کنش قابل تصور نیستند، کنش به طور کلی جوهره ی پدیده ها است
  6. در واقع هر پدیده ای از پدیده ی دیگر متفاوت است، زیرا که در طبیعیت دو موجودی را نخواهید یافت که به طور دقیق همسان باشند و در آن نتوان تفاوتی داخلی یا بر اساس کیفیت های درون زای پدیده یافت
  7. هر چند که جهان کامل نیست اما همین طوری نیز بهترینی است که ممکن
  8. عشق قرار دادن خوشبختی مان در خوشبختی دیگری است