- سازماندهی مبارزه توسط مردم معترض نمادی است از رشد فرهنگی جامعه. جامعه ای که نتواند برای کسب دمکراسی سازماندهی کند نمی تواند یک ساختار دمکراتیک را شکل بخشیده و مدیریت کند.
- عدم توان مردم در سازماندهی بیانگر عدم توان ها در کار جمعی با یکدیگر است. و کار جمعی، مبتنی بر درک و اعتماد متقابل جزو پایه های رفتاری ساختن دمکراسی است.
- دمکراسی یعنی مسئولیت پذیری فردی در قالب های جمعی. آیا می توان به دمکراسی رسید وقتی حس مسئولیت پذیری عمومیت نیافته و قالب های جمعی تشکیل نشده است؟
- پایه ی دمکراسی مشارکت است. حس مشارکت باید در یک ملت گسترش یافته باشد تا آن ملت بتواند در بنای دمکراسی به طور فعال شرکت کند.
- اگر همگی جدا از هم، بی اعتماد نسبت به یکدیگر و در قالب های فردی پراکنده کار کنیم هرگز زیربنای شکل گیری دمکراسی به وجود نمی آید. این در اعتماد متقابل و همکاری و کار جمعی است که می توان پایه های مردمسالاری را بنا نهاد.
- سازمان خودرهاگران از همه هموطنان مسئولیت پذیر می خواهد که سازماندهی مبارزاتی را به عنوان پیش شرطی برای تحقق دمکراسی فردای ایرانی بدانند. بدون جمع های سازمان یافته ی مردمی امکان ایجاد قدرت اجتماعی نخواهد بود. در نبود قدرت اجتماعی، یعنی قدرت سازمان یافته ی مردمی، دیکتاتوری ها بازتولید خواهند شد