کدام نیروها در اپوزیسیون می توانند با هم متحد شوند؟
تنها نیروهایی قادر به اتحاد با هم هستند که توان عملی و قدرت اجرایی دارند. آنها می توانند پیرامون یکی دو نکته اصولی با هم توافق کرده و کار کنند. یعنی در صحنه حضور داشته باشند و کمبودهای همدیگر را به طور عملی جبران کنند. دست به عمل بزنند. علت اصلی این که در طول سه دهه گذشته ی نیروهای سیاسی متحد نشده اند این بوده است که بسیاری از آنها فاقد هر گونه قدرت عملی هستند، یعنی جز چند نفر آدم معدود و یک سری مطلب و مقاله و وبسایت چیزی در اختیار ندارند. تولید گر حرف و ادبیات هستند و نه منشاء کنش و تغییر عملی. به همین دلیل این ها به صورت آگاه یا ناخودآگاه حاضر به اتحاد با هیچ کس نیستند. زیرا دوست دارند که این توهم که آنها یک سازمان قوی و عریض و طویل هستند حفظ شود. از سوی دیگر وارد یک اتحاد شدن یعنی کارکردن و بسیاری از این تشکل ها نه نیرو، نه امکانات و نه حتی تجربه و دانش و اراده ی عمل را ندارند. لذا بیشتر یک اپوزیسیون اخلاقی و نظری در مقابل رژیم هستند تا یک اپوزیسیون واقعی و کنشگر. بنابراین چیزی به اسم اتحاد محدود خواهد شد به حرکتی که از جانب تشکل های دارای نیرو و قدرت عمل معنا می یابد.