ویژگی اصلی مبارزه گری چیست؟
جدیت. مبارزه قبل از هر چیز نیاز به جدیت مبارزان دارد تا به سرانجام برسد. اگر هر ویژگی دیگر در کار مبارزه گری به صورت گزینشی طرح شود، جدیت به صورت الزام مطرح است. به عبارت دیگر، یا نباید وارد مبارزه شد، یا نباید مبارزه را شروع کرد و یا اگر وارد آن می شویم و آن را آغاز می کنیم به جز با جدیت تلاش های ما به ثمر نخواهد نشست. یعنی می توانیم اطمینان داشته باشیم که هزاران روز و دهها هزار ساعت تلاش پراکنده، گسسته و گهگاهی به جایی نمی رسد. مبارزه شانس خود را همیشه زمانی بروز می دهد که در آن عقب نشینی نیست، تسلیم نیست، بی حوصلگی و ناامیدی نیست. ممکن است کسی بگوید که این ها پدیده های عادی انسان هاست و در همه جا و همه کس وجود دارد. این حرف صحیح است، اما قانومندی درونی مبارزه می گوید اگر این ها باشد موفقیت نیست. درست مثل این است که بگویید خوب این طبیعی است که عده ای کور هستند، بله، اما اگر کور هستند بین رشته های ورزشی نباید تیراندازی را انتخاب کنند. ذات این ورزش ایجاب می کند که دید خوب و قویی داشته باشید. مبارزه نیز قانومندی ذاتی خود را دارد. و آن این که باید در آن جدی بود تا به موفقیت رسید. بدون جدیت، شما وقت و انرژی خود و دیگران را هدر داده اید، هر چند که ممکن است منظور خوبی هم داشته اید.