فرهنگسرای انسانگرایی

به هر کس و هر چیز که می خواهید اعتقاد داشته باشید، اما قبل از آن، به خود اعتقاد داشته باشید.

انسانیت درون خود را به هیچ چیز نفروشید، نه به پول و مقام و شهرت و لذت و نه به عمر دراز.

معنای زندگی را جز با آزادی نخواهید یافت. بدون آزادی فقط زنده ایم.

شکوفایی ذهن و شخصیت شما ممکن نیست مگر در جامعه ای آزاد. در جامعه تحت استبداد دنبال آن نباشید، ناامید می شوید.

می توان زیر ستم زیست و به خود دروغ گفت تا احساس خوشبختی کرد، می توان هم جنگید و آزادی را به دست آورد و خوشبختی راستین را تجربه کرد.

در جامعه ی استبدادی بسیاری از احساس های پاک انسانی مانند عشق و محبت و دوستی به تدریج از اصالت و محتوا خالی می شوند. راه بازگرداندن اصالت به آنها یکی بیشتر نیست: مبارزه.

حقارت دنیای ترسو کجا، بی نهایت جهان دلاور کجا!