فرهنگسرای انسانگرایی

طغیانگری راه سالم رساندن شرافت به سر منزل آزادی است.  

تاریخ ما حکایت از قربانی شدن ارزش ها در پای تعارفات دارد. تعارف را کنار بگذاریم. نخست نسبت به خود وبعد نسبت به دیگران.

آن قدر واقعیت بی غیرتی را از هم پنهان کردیم تا رسیدیم به جایی که باید حقیقت غیرت را هم پنهان کنیم.

برده از برده زاده می شود و برده می زاید و برده می پرورد. این است راز بقای برده داری جمهوری اسلامی.

نگویید رهاساختن این ملت دشوار است، به فکر رهایی خود باشید.

شک نکنید، دیر یا زود، در جایی از تاریخ، آن چه کرده اید مورد قضاوت قرار خواهد گرفت. ممکن است آن زمان مرده باشید، اما اگر مسئولیت خود را پاسخ داده اید از شما به مانند یک زنده یاد خواهد شد، و اگر به مسئولیت خود پاسخ نداده اید، حتی اگر زنده باشید، با شما مانند یک مرده رفتار خواهد شد.

وقتی به خود اطمینان نداری به دیگری هم اطمینان نمی کنی و تا به دیگری اعتماد نکنی راه آزادی را نخواهی یافت. پس، از خودت آغاز کن. به توان و انسانیت خویش باور داشته باش.

عمر کوتاهتر از آن است که بتوانی هم از زیر بار مسئولیت انسانی خود فرار کنی و هم احساس خوشبختی کنی.

پایبندی ما به نبرد با ستمگری تا جایی است که از ستم اثری نباشد.