فرهنگسرای انسانگرایی

وقتی جان خویش را فدای آن چه فکرمان می طلبد نمی کنیم، در حد یک جسم کاهش پیدا می کنیم. و وقتی جان را فدای آرمان فکری خویش می کنیم تا حد بی نهایت اندیشه رشد می کنیم.   

از خود بپرسیم من چند ساعت در روز به تلاش برای کسب آزادی می پردازم، در حالی که مهمترین، اصلی ترین و پایه ای ترین درد ماست؟     

برای آن که ضرورت آزادی را می فهمد که زندگی بدون آزادی همان قدر معنا دارد که زیستن ماهی بدون آب.  

پشت کردن به درک خویش و فرار از مسئولیت مبارزه از ما کودکی با موهای سفید خواهد ساخت.    

هیچ چیز هوشمندانه ای در عمری طولانی داشتن بدون آزادی نیست. و هیچ چیز نادرستی در زندگی کوتاه اما آزاد.   

می توانیم بهترین پزشک و مهندس و استاد و هنرمند باشیم. وقتی از آزادی محرومیم برده ای بیش نیستیم.    

برده زیستن در جهل ایراد نیست. برده بودن و از آن آگاهی داشتن ننگ است.    

انسانیت من در گرو آزادی است. اگر آزاد نیستم از انسانیتم محرومم.