اقتصادی

پس، در یک نتیجه مختصر باید گفت، مردم ایران که پرداخت کننده سنگین و اصلی، و متحمل تمامی جنایت های رژیم آخوندها بوده اند، صد ها برابر بیشتر و شدیدتر از جامعه بین المللی، می باید در تلاش برای باز پس گرفتن حقوق پایمال شده خود باشند و در این راه از هر شیوه محکم، سخت و آتشین ( بخوانید مبارزه قهر آمیز)، فرو گذاری نکنند. شیوه ای که هم درسی باشد برای تمامی جنایتکاران حاکم و هم درسی باشد برای نسل های آینده ایران.

در شرایط کنونی که رژیم در مانده است و احتمال بروز شورش های اعتراضی قوی است مخالفان باید خودرا سازماندهی کرده و آماده ی هدایت شورش ها باشند

با چنین چشم اندازی می توان پیش بینی کرد که از این پس برخوردها میان سپاه و ولی فقیه شدت یافته و چه بسا روش های عملی تر را به خود بگیرد. این احتمال فضای مناسبی را برای مخالفان رژیم فراهم می سازد که بتوانند با یک ضربه ی کاری و هدفمند کار رژیم را تمام کنند. بدیهی است که اختلافات درون یک رژیم و شکاف میان جناح ها به صورت روزافزون یکی از نمودهای به پایان رسیدن آن رژیم است.
به همین دلیل شاید بد نباشد که فعالان سیاسی به دنبال آن باشند که از این فرصت به دست آمده برای وارد ساختن ضربه ای سرنوشت ساز به رژیم آمادگی کسب کنند

برای این که یک فرد بتواند در جریان هدایتگری شورش ها و اعتراضات اقتصادی در راه نقش بیافریند باید
1) به طور جمعی کار کند
2) آموزش های لازم را بیابید
3) هدف ها را بشناسد و
4) خود را سازماندهی کرده و قادر به سازماندهی دیگران باشد

ما گوسفند نیستیم.