Search Results for خودسازماندهی

با جا افتادن تفکر انسان محور این تبدیل به یک جریان اجتماعی می شود، یعنی به درون سطوح خرد و کلان جامعه سرایت کرده و جای پیدا می کند. از درون این جریان اجتماعی نیز شکل های مختلف سازماندهی سیاسی و کنشگری مبارزاتی بیرون خواهد آمد. نکته ی آخر این که از همین مرحله ی نخستین چنین فرایندی، یعنی ایجاد جریان فکری انسان مدار در جامعه ی ایرانی، کار و فعالیت باید به صورت سازمان یافته، منظم و هدفمند باشد تا به نتیجه برسد.

براین اساس سازمان خودرهاگران از تمامی فعالان سیاسی – افراد و تشکل ها- می خواهد که موقعیت مناسب و مثبت موجود برای مخالفان رژیم را دریابند و با خروج از انفعال و یا پراکندگی با در کنار هم قراردادن نیروهای خود در پی بهره برداری از این شرایط برای پایین کشیدن رژیم پلید حاکم از قدرت باشند.

تجربه ی تاریخ نشان می دهد که باید نخست یک جریان فکری به راه انداخت، آن جریان فکری به تدریج در عرصه ی جامعه به یک جریان اجتماعی-سیاسی بدل می شود و در نهایت، از دل آن، سازمان ها و تشکل ها و نیروهای لازم برای کنش در صحنه اجتماعی و سیاسی بیرون می آید.

جریان فکری >>>>>> جریان اجتماعی-سیاسی >>>>>> تشکل ها و نیروهای کنشگر

سازمان خودرهاگران از همه فعالان می خواهد که روی این امر دقت داشته باشند که آیا کاری که می کنند در حال تاثیر گذاری مشخص و مادی هست یا خیر و بعد این که این تاثیر در مسیر یک استراتژی معین و تعریف شده و برای دستیابی به یک هدف روشن می باشد یا خیر

کمترین درک واقع بینانه از رژیم سپاهی-بازاری-آخوندی نشان می دهد که بساط این ها را نه با بادکنک و اسکناس نویسی و بیانیه و امضای این یا آن لیست اعتراضی، بلکه با رزم اجتماعی سازماندهی شده می توان برهم زد. رزم اجتماعی سازماندهی شده یعنی آموزش و آماده ساختن نیروهای اعتراضی جامعه برای خودسازماندهی و فراگیری چگونگی قیام خلع قدرت از حاکمیتی که تا ثانیه آخر به طور فکرشده خواهد کشت، چه طرفداران مبارزه ی مسالمت آمیز بخواهند، چه نخواهند.

وجود قدرت اجتماعی به معنی این است که جامعه می تواند با قدرت سیاسی به صورت هدفمند، سازماندهی شده و توانمند روبرو شود