اگر ما نیز بخواهیم این خطا را بکنیم که برای رهایی از شر جمهوری اسلامی دست به دامان غرب شویم آینده ای تار و تباه برایمان تدارک خواهند دید. از همین حالا باید به کشورهای غربی بفهمانیم که ما جز قطع حمایت از رژیم هیچ چیز از آنها نمی خواهیم. هیچ چیز.
یکی از وظایف مهم اپوزیسیون ایجاد یک رسانه مستقل است که باید در اختیار نیروهای مختلف سیاسی باشد و بتواند به عنوان ابزار آگاهی رسانی و آموزشی عمل کند.
کار جمعی و سازمان یافته یکی از راهکارهای نجات ما از دست رژیم ضد مردمی کنونی نیست، تنها راهکار موثر است. باقی آن سرگرمی و خودفریبی است.
بزرگترین ضرری که تحمل ما نسبت به رژیم می تواند داشته باشد این است که جمهوری اسلامی کشورمان را به نقطه ای برساند که دیگر آزاد کردن و یا نکردن میهن تاثیری بر آینده ی آن نداشته باشد. تا دیر نشده باید اقدام کرد.
نیروی آگاه و مسئولیت پذیر کسی است که در دشوارترین شرایط کار بر عهده می گیرد نه در بدیهی ترین موقعیت.
رفتار استبداد منشانه ی ما از کجا شکل می گیرد؟ این برنامه به مبجث اجتماعی شدن و نگرانی های دوران کودکی در این مورد می پردازد.
گفته شده که آزادی بدون پرداخت بهای آن هرگز به دست نمی آید. هیچ نیرویی از بیرون برای آزاد کردن مردم ایران نخواهد آمد و ایرانیان باید یاد بگیرند که چگونه و به چه نحوی خود را آزاد سازند. مسلما اين آزادی به آسانی به دست نخواهد آمد، ولي چنانچه مردم موفق شده و آن را به دست آورند، لازم است پيش بينی های دقیق و لازم به دست افراد با ايمان به آزادي، در وضع قوانين و اجرای آنها به عمل آید، تا هرگز اجازه داده نشود در زمانی دیگر، دیکتاتوری دیگر، این کالاي گران بها را که با پرداخت هزينه اي سنگین بدست آمده است، دوباره از ما بگیرد
حالت ایده آل برای حرکت همان اعتصاب هاي گسترده و سراسری می باشد ولي برای آغاز آن، بايد حس نافرمانی مدني و عدم همکاري در مردم بيدار شده و به آن عمل گردد تا اثرات آن بر رژیم مشهود بوده و با درمیان آوردن مسائلی که کارگران و کارمندان و طبقات دیگر اجتماع را تحریک مي کنند اعتصاب های عمومي را آغاز و همه گیر نمود. زماني که تاثیر روانی (وحشت از خشونت) و ایده ئولوژیکی (مذهب) رژیم، که آن را فاکتورهاي غیر ملموس می ناميم،
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes
