قدرت اجتماعی چیست؟
قدرتی است که از مجموع توان نهادهای سازمان یافته ی شهروندی به وجود می آید و از حقوق مردم دفاع می کند.
شانس
آیا شانس این هست که در ایران هم قدرت اجتماعی تشکیل شود؟
صد البته، نه فقط این شانس هست بلکه ضرورت آن بیش از هر جای دیگری مطرح است. به دلیل سابقه ی سخت استبدادسالاری در ایران ما شانس کمی خواهیم داشت که دمکراسی از بالا را داشته باشیم، بنابراین بهتر است که دمکراسی از پایین را به عنوان استراتژی دنبال کنیم.
شانس تحقق آزادی در یک جامعه
بدون داشتن نهادهای شهروندی مراقب آزادی،
و بدون حاکمیت مبتنی بر رعایت نهادینه ی آزادی،
هرگز آزادی در یک جامعه شانس تحقق نخواهد داشت.
خودرهاگران: اقدام به سازماندهی کنیم
می توانیم بنا به دلایل مختلف از کار «خودسازماندهی» طفره رویم و آرزو کنیم که سرانجام مبارزه به پیروزی می رسد. در حالی که محال است. یک نیروی چند هزار نفره ی سازمان یافته قویتر از میلیون ها مردم فاقد هرگونه سازماندهی هستند.
خودرهاگران: «سازماندهی» یک انتخاب نیست، اجباری است براساس ضرورت های مبارزه
اگر می خواهیم در شرایطی که رژیم به سوی چندپارگی و درگیری های درونی خود پیش می رود به قدرتی سرنوشت سازی دست پیدا کنیم، راه آن مشخص است: همکاری با یکدیگر، نزدیک شدن به هم و افزایش همیاری از طریق «خودسازماندهی مردمی» در دانشگاه ها، ادارات، کارخانه ها، محلات، مدارس و غیره.
مردم می توانند صحنه شلوغ کن ها را به خانه بفرستند.
تا زمانی که صحنه به اندازه ی کافی از عناصر فاقد دانش یا درک یا بی ثبات خالی نشود برای نیروهای کیفی بسیار دشوار است که بتوان تلاش برای تغییر را به ثمر رساند.