درباره ی خودسازماندهی
خودسازماندهی یعنی اعضای یک جمع به طور مشترک تصمیم گیری می کنند. میان خود تقسیم کار می کنند و سپس با هماهنگی شروع به اجرای تصمیمات می کنند.
خودسازماندهی یعنی اعضای یک جمع به طور مشترک تصمیم گیری می کنند. میان خود تقسیم کار می کنند و سپس با هماهنگی شروع به اجرای تصمیمات می کنند.
خودسازماندهی اجازه می دهد که شهروندان بتوانند برای دفاع از حقوق صنفی و مدنی خویش تلاش جمعی و موثر به خرج دهند و از پراکندگی و ضعف ناشی از آن خلاص شوند.
اگر از حالا شروع به سازماندهی کنیم می توانیم هم در زمان سرنگون سازی و هم بعد از آن، به طور فعال در صحنه حضور داشته باشیم و خود مدیریت خرد و کلان جامعه را به دست گیریم.
هر دو. خودرهاگری از یک سو به معنای بریدن بندهای ستم پذیری درون است و دیگری پاره کردن زنجیرهای ستمگری بیرونی .
افراد عقل و اراده ی خود را ترکیب می کنند و جمع را تشکیل می دهند و ازطریق کنش جمعی سازمان یافته و هدفمند به پیش می روند. این خود شهروندان هستند که با تکیه بر آگاهی و سازماندهی راه درست را پیدا کرده و در آن به پیش می روند.
یک تیم دانشجویی جلساتی را به طور غیر علنی و با رعایت نکات امنیتی برگزار می کند. در هر جلسه ای به موضوع تحلیل اوضاع، برداشت از ضروریات مبارزه، پیشنهاد و ابتکارات، تصمیم گیری در باره ی یک طرح کاری مشخص، برنامه ریزی برای اجرا و در نهایت تقسیم کار برای اجرا صحبت و تبادل نظر به عمل می آبد.
در صورتی که با حمله مواجه شویم می توانیم از جمع های سازماندهی شده برای تمام کردن کار رژیم و به عهده گرفتن کنترل اوضاع استفاده کنیم و اگر حمله ای در کارنباشد می توانیم از سازماندهی خود برای مبارزه با رژیم بهره ببریم.
جامعه زمانی می تواند از حق خویش دفاع کند که در آن قدرت اجتماعی حضور داشته باشد؛ یعنی قدرت سازمان یافته ی مردم آگاه.
قدرت اجتماعی قدرت سازمان یافته ی مردم است. مردمی که از موضوعات جامعه آگاه هستند و برای دفاع از منافع خود اقدام به سازماندهی خویش می کنند.
Copyright © 2024 | WordPress Theme by MH Themes