بهروز آلاخانی مبارز کرد در مرز اعدام است. برای نجات جان او اقدام کنید.
بهروز آلاخانی مبارز کرد در مرز اعدام است.
برای نجات جان او به خیابان‌ها بیائید.
شهروند
حکومت بعد از جمهوری اسلامی چه خواهد بود؟
اگر از حالا شروع به سازماندهی کنیم می توانیم هم در زمان سرنگون سازی و هم بعد از آن، به طور فعال در صحنه حضور داشته باشیم و خود مدیریت خرد و کلان جامعه را به دست گیریم.
سندیکالیسم در ایران – بخش یاز دهم
بالاخره، مرحوم «مدرس» و همراهانش با کمک دولت در پنج محل تهران عده‌ای اوباش و مردمان بیسواد و بارفروش‌های میدان و جمعی از کسبه مرتجع بازار را جمع کرده، اتحادیه پنج محل تهران را علیه روزنامه ” حقیقت ” (که سمبل مبارزات سندیکائی کارگران بود) تشکیل دادند. مدتی جمعیت را برای سوزاندن روزنامه ” حقیقت ” تحریک و تشجیع می نمودند
مردم و اپوزیسیون: غایبان بزرگ معادله ی آینده ی ایران – کورش عرفاني
بخش کوچکی از این یک درصد نیرویی است که به راستی می توانید در آغاز کار روی آن حساب کنید و به تدریج افزایش می یابد. باید به آنها ضرورت کار سازمان یافته راتوضیح داد، فن سازماندهی را آموزش داد و به هر طریق ممکن از آنها حمایت مادی و غیر مادی به عمل آورد. دوم این که در اپوزیسیون باید تولیدکنندگان ادبیات سیاسی و کنشگران سیاسی را از هم تفکیک کرد.
آیا انفجار انبار مهمات آغاز اعلام نشده حمله نظامی به ایران است؟
به این ترتیب شاید زیاد اغراق نباشد که بگوییم جنگ آغاز شده است، بدون اعلام و بدون به رسمیت شناخته شدن از جانب دو طرف. برای کشورهایی که در تدارک حمله ی اصلی هستند
سندیکالیسم در ایران (بخش دهم)
کارگران چاپخانه‌ها دولت را تهدید کردند که اگر روزنامه‌ها را از توقیف در نیاورد، آنها کارهای چاپی دولت را انجام نخواهند داد و بدین سبب ۲۰۰ نفر از کارگران چاپخانه‌های وابسته به ” شمسکا ” دست به اعتصاب زدند.
گفتم و گفت: فقط مردم می توانند جلوی جنگ را بگیرند.
وقتی با هم همبسته باشند، وقتی سازمان یافته و جمعی عمل کنند می توانند اعتراضات و اعتصابات و تظاهرات و تجمعات برگزار کنند. به طور روزانه در همه جا و به طور وسیع و گسترده. این فشار دولت را وادار به شکست خواهد کرد.
آیا قدرت سیاسی مهم تر است یا قدرت اجتماعی؟
قدرت سیاسی بدون وجود ضد قدرت، یعنی قدرت اجتماعی سازمان یافته ی مردم آگاه، می تواند سرنوشت جامعه را به دست خود گیرد و هر چه می خواهد بکند.
خودرهاگران: دمکراسی مشارکت را نمی سازد بلکه مشارکت دمکراسی را می سازد.
در کار جمعی خارج از کشور به دنبال هم عقیده بودن نباشیم، بلکه هدف تمرین و کسب تجربه در کار جمعی است پیرامون موضوعات ساده و عملی.